باب بيست و ششم در ذكر آنچه وارد شده است از آن جناب از اخبار متفرقه نادره در فنون متكثره باب بيست و هفتم در ذكر آنچه وارد شده است از آن حضرت در هاروت و ماروت باب بيست و هشتم در ذكر آنچه وارد شده است از آن جناب از اخبار متفرقه باب بيست و نهم در ذكر آنچه وارد شده است از آن حضرت در صفة پيغمبر و برخى ديگر اخبار متفرقه از آن جناب باب سىام در ذكر آنچه وارد شده است از آن جناب از اخبار مجموعه باب سى و يكم در ذكر اخبارى كه وارد شده است از آن جناب در علتهاى بعضى اشياء باب سى و دوم در ذكر آنچه نوشته است آن حضرت بسوى محمد بن سنان در جواب مسائل او از علل و نكات باب سى و سيم در علتهائى كه ذكر كرده است آنها را فضل بن شاذان و در آخر آن مسطور است كه اين علل را فضل بن شاذان از آن جناب يكى يكى و كرة بعد مرة بمرور دهور شنيده است و آنها را جمع كرده است و على بن محمد بن قتيبهء نيشابورى اذن مطلق داده است كه اين علل را بتوسط او از آن جناب روايت كند باب سى و چهارم در ذكر آنچه نوشته است آن جناب بمأمون در معنى درستى اسلام و شرايع دين و بعضى از اخبار آن جناب باب سى و پنجم در ذكر داخلشدن آن جناب به نيشابور و ذكر آن خانهء كه آن جناب فرود آمد و آن محله باب سى و ششم در ذكر احاديثى كه از آن جناب وارد شده است در يكمنزل از نيشابور در حالتى كه آن جناب قصد كرده بود نزد مأمون رود باب سى و هفتم در ذكر خبر نادرى است از آن جناب باب سى و هشتم در ذكر بيرون رفتن آن حضرت از نيشابور بسوى طوس و از آنجا بمرو باب سى و نهم در ذكر سبب قبول كردن آن جنابست وليعهدى را از مأمون و ذكر وقايعى كه از اين جهت جريان يافت و ذكر كسانى كه كراهت داشتند اين مطلب را و ذكر كسانى كه خشنود شدند بان و غير از اينها باب چهلم در ذكر طلب باران نمودن آن جناب از براى مامون و قدرتهائى كه از حقتعالى بروز و ظهور يافت در استجابت دعاى آن بزرگوار رو در هلاك نمودن كسانى را كه منكر شدند دلالت آن جناب را در اين روز باب چهل و يكم در ذكر اعمال مأمون نسبت بآن جناب از راندن مردم را از مجلس و اهانت كردن او و نفرين آن جناب بآن ملعون باب چهل و دويم در ذكر اشعارى كه آن جناب انشا نموده از براى مأمون در حلم و در سكوت از جاهل و در ترك عتاب بصديق و در محبتورزيدن بدشمن تا اينكه صديق شفيق شود

11