بمجرد ترديد بخاك ميفكن و بىگله از او مبر ، در برابر كسى كه با تو درشتى كند نرمش كن كه زودا برايت نرم شود ، چه اندازه بريدن پس از پيوستن زشت است ، و جفاكارى پس از دوستى و برادرى ، و دشمنى پس از مهرورزى ، و خيانت براى كسى كه برايت امانت دارى كرده ، و نوميد كردن كسى كه بتو اميدوار بوده و نقض پيمان كسى كه در پناه تو در آمده ، و اگر قطع با دوستت بر تو چيره شد در دلت بقيه بجا گذار كه اگر روزى پشيمان شدى راه بر گشت داشته باشى ، هر كه تو را خوب پندارد پندارش را درست درآور ، براى رفاقت حق برادرت را ضايع مكن زيرا كسى كه حقش را ضايع كنى برادر تو نيست ، خاندانت بسبب تو بدبختترين خلق نباشند ، شيفته كسى مباش كه از تو روگردانست و روگردان از كسى مباش كه شيفته تو است اگر اهل آن باشد ، مبادا برادرت در بريدن از تو نيرومندتر باشد او پيوستن تو با او ، و بر بدى كردن بتو نيرومندتر باشد از احسان كردن تو باو ، و بر بخل نيرومندتر باشد از بخشيدن تو بر او ، و بر تقصير نيرومندتر باشد از تو به فضيلت ، ستم ستمكار بر تو ناهموار باشد زيرا او در زيان بخود كوشد و سود تو . سزاى آنكه شادت كند اين نيست كه باو بدى كنى ، روزى دو تا است يكى را بجوئى و يكى تو را بجويد و اگرش نيائى نزد تو آيد .
پسر جانم بدان كه روزگار پر زير و رو مىشود مباش كسى كه پر سرزنش دارد و عذرش نزد مردم كمتر است ، چه زشت است خضوع هنگام نياز و جفاكارى در بينيازى ، همانا بهره تو از دنيايت آنست كه صلاح آخرت باشد ، براه حق خرج كن و خزينه دار ديگران مباش ، اگر بر آنچه از دستت رفته جزع كنى پس بايد بر هر چه هم بدستت نيامده جزع كنى ، بدان چه بوده دليل آور بر آنچه نبوده زيرا امور مانند هم

79