كريمت درگذرد .
بدان كه تو براى ديگر سراى آفريده شدى نه براى اين سراى ، و براى فنا نه براى بقا ، و براى مردن نه براى زيستن ، و اينكه تو در منزل بن براندازى ، و خانه چند روزى ، و در راه ديگر سرائى ، راستى تو مرگ بدنبالى ، مرگى كه هيچ گريزانش رهائى ندارد و بناچار روزى تو را دريابد بر حذر باشش كه در حال گناهت دامنگير نشود ، گناهى كه با خود ميگفتى از آن توبه كنم و ميانه تو و توبه حائل شود و در اين صورت تو خود را هلاك كرده باشى .
پسر جانم بسيار ياد مرگ باش و بياد آنچه در آن افتى و كشانده شوى . پس از مرگ ، مرگ را برابرت بدار تا بر تو رسد ، و تو حذر از آن را گرفته باشى مبادا بناگاهت در گيرد ، و بسيار ياد آخرت كن و آنچه در آنست از نعمت و عذاب دردناك ، زيرا كه اين تو را در دنيا بيرغبت كند و آن را در چشم تو بيمقدار گرداند با اينكه خدايت از دنيا آگاه كرده و خودش هم خويش را برايت وصف نموده و بديهايش را فاش كرده مبادا فريب خورى باينكه دنياداران بدان تكيه كنند و بر سر آن يك ديگر را بدرند و همانا اهل دنيا سگان عوعو كن و درندگان نيش زن و بر يك ديگر بانك كنند و نيرومندشان زبونشان را بخورد و بزرگشان خردشان را ، دنيا دوستان خود را از راه هدايت گمراه ساخته و براه كورى برده و ديده آنان را از راه شايسته بسته و در حيرت آن گم شدند و در آشوبش غرقه‌اند و آن را پروردگار خود ساخته و دنيا با آنها بازى كرده و آنها با آن بازى كرده‌اند و دنبال آن را فراموش نموده‌اند .
بسر جانم مبادا عيوب فراوان دنيا تو را زشت كند ، اهل دنيا دسته اى چهار پايانى بسته ، و دسته اى ديگر رها

74