كناره نكرد گرفتار بيش آن گردد و هر آينه روايت شده است كه از گناهان اندك بپرهيزيد و آنها همان گفتار بنده ايست كه : كاش جز اين گناه را نداشتم : و روايت است كه : منگر بگناه و خرديش ولى بنگر بدان كه نافرمانيش كنى بدان كه همان خداى والاى بزرگ است زيرا چون خدا بداند بنده اى پاك نيت و درست نهاد است در فرمانبريش ، و رضايش را دوست دارد و خشمش را بددارد او را توفيق دهد و يارى كند و گوش دلش را بگشايد و هر روزش فزونى آيد چون كه كردارها بنيت است .
خدا ما را و شما را براى كارهاى شايسته موفق دارد ، و در گفتار متين سازد و ما را بر كار دنيا و دين يارى دهد و ما و شما را از آنها سازد كه چون عطا گيرند شكر كنند و چون گرفتار شوند شكيبا باشند و چون بد كنند آمرزش جويند و خداوند آنچه از ايمان و يگانه پرستى بما بخشيده پايدار دارد و عاريت نباشد زيرا او بخشنده و كريم است .

6