خود را دوست دارند و جانشان بدان شيفته است ، شما گنجهاى خود را در آسمان نهيد آنجا كه نه شاشه آنها را ميخورد و نه دزدشان ميبرد .
از روى درستى بشما ميگويم بنده را توانى نيست كه دو پروردگار را خدمت كند و بناچار يكى را بر ديگرى ترجيح دهد همچنين دوستى خدا و دوستى دنيا براى شما فراهم نشود [1] از روى راستى بشما ميگويم كه بدترين مردم كسى است كه دنيا را بر دانش خود ترجيح دهد ، دنيا را بخواهد و بجويد و برايش بكوشد تا اگر تواند مردم را بسرگردانى كشاند ، پهناورى تابش خورشيد كور را چه سود دهد كه آن را نتواند ديد ، همچنين دانش هر عالمى را كه بكارش نبندد سودى ندهد ، چه اندازه ميوه درخت فراوانست و همه سودمند و خوردنى نيستند ، و چه بسيارند دانايان و همه بدان چه دانند سود نبرند ، و چه پهناور است زمين و همه را سكونت نتوان ، و چه بسيارند سخنگويان و چنان نباشد كه همه سخنشان تصديق شود ، از دانايان دروغگو خوددارى كنيد آنها كه پشمينه پوشند و از راه تزوير سر بزير نمايند تا خطاى خود را صواب وانمود كنند زيرچشمى نگاه كنند نگاه گرگانه ، و گفتارشان با كردارشان مخالف است . آيا مىشود از درخت عوسج انگور چيد و يا از بوته حنظل انجير ، و همچنين گفته عالم دروغگو اثر ندارد جز ناحق ، و نيست كه هر كه بگويد راست بگويد .
بدرستى براى شما ميگويم كه زراعت در روى زمين خاكى و هموار رويد نه روى سنگ خارا ،

[1] يعنى دنيا را در مقابل خدا قرار مدهيد و دنيا را براى دنيا مخواهيد كه با حبّ خدا جمع نخواهد شد يعنى هر دو را با هم آخرين هدف قرار دادن ممكن نيست بلكه دنيا را هم براى خدا بخواهيد كه اگر امر دائر شد كه خدا را رها كنيد يا دنيا را ، دنيا را رها كنيد و خدا را بخواهيد . ( مصحح )

538