و رحمت ندارد ، منم صاحب فضل بزرگ پناه خطاكاران و همنشين بيچارگان و آمرزشجوى گنهكاران ، تو نسبت بمن در جاى پسنديده اى هستى ، تو با دلى پاك و زبانى راستگو مرا بخوان و چنانت كه فرمودم باش و بدان چه از خودت نيست بر بنده هايم گردنفرازى مكن بمن نزديك شود كه من بتو نزديكم ، من از تو چيزى نخواهم كه سنگينى و حملش تو را بيازارد ، همانا از تو خواهم كه مرا بخوانى و من تو را اجابت كنم ، و از من بخواهى بتو بدهم ، و بمن تقرب جوئى بدان چه در حقيقت از خود من گرفتى و كمال تنزيلش بر منست .
اى موسى بزمين بنگر كه بزودى گورت باشد ، و ديده بآسمان بردار كه بالاى سر تو است و در آن ملك بزرگى است و تا در دنيائى بر خود گريه كن و از نابودى و مهلكه‌ها بترس و زيور و شكوفانى دنيايت فريب ندهد ، بستم خشنود مباش و ستمگر مباش زيرا من در كمين ستمكارم تا داد ستم رسيده را از او بستانم .
اى موسى راستى مزد حسنه ده برابر است و سزاى يك سيئه نابوديست ، بمن شرك مياور ، روا نيست برايت كه بمن شرك آورى نزديك باش و محكم باش و بمانند شيفته بدان چه نزد من است مرا بخوان . آنكه از آنچه بد كرده پشيمانست زيرا روشنى روز سياهى شب را ببرد و همچنان حسنه سيئه را محو سازد ، و تاريكى شب تابش روز را نابود كند و همچنان سيئه بر حسنه تازد و آن را سياه كند [1] .

[1] در اين مناجات و مناجات بعد آنچه در مذمت و ترك دنيا آمده ظاهرش با تعاليم قرآن كريم وفق نميدهد . قرآن هيچ كجا دنيا را في حد نفسه مذمت ننموده بلكه تنها دنيا را غايت آمال و منتهاى آرزو و هدف قرار دادن مذمت نموده و محبت بعض دنيا يعنى محبت زن و فرزند را هم از آيات حكمت خود شمرده * ( خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً . . . وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ) * * ( أَرَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا مِنَ الآخِرَةِ ) * * ( إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَرَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا ) * . لذا مراد دنياى حرام است ( مصحح )

527