ناسپاسى كرده ، هر كه هنگام مصيبت دست بر زانو زند يا بدست ديگر كوبد اجر خود را برده ، مصيبتى كه با صبر اجر دارد مصيبت نيست ، استرجاع ( گفتن * ( إِنَّا لِلَّه وَإِنَّا إِلَيْه راجِعُونَ ) * ) هنگام آسيب رسيدنست ، و احسان بجا نيست مگر بدين دار يا بخانواده دار . خدا كمك را باندازه مصرف نازل ميكند ، و صبر را باندازه مصيبت ، هر كه اقتصاد كند و قناعت نمايد نعمتش بپايد ، و هر كه بىجا خرج كند يا بىاندازه نعمتش از دست برود . پرداخت امانت و راستى روزى آورند ، و خيانت و دروغ ندارى و دوروئى ، چون خدا بد مورچه را خواهد بدو دو بال دهد تا بپرد و پرنده هايش بخورند ، احسان در نظر مؤمن احسان نيست مگر با سه شرط ، كوچك شمردن ، و نهان داشتن ، و فورى بودن ، هر كه احسان خود را بمؤمن كم شمرد برادر خود را بزرگ شمرده ، و هر كه احسانش بوى بزرگ شمرد برادر را كم گرفته ، هر كه احسانى كه كرده نهان دارد ستوده كردار است ، و هر كه در انجام وعده خود شتاب كند عطاى خود را گوارا كرده .
( سخن آن حضرت با هارون الرشيد ) ( در ضمن خبرى طولانى كه محل نيازش را بيان كرديم ) آن حضرت نزد او رفت و قصد گرفتن حضرت او را داشت بدنبال دروغها كه باو بسته بودند ، هارون طومارى دراز بدو داد كه در آن عقائد بد و زشت بشيعيان آن حضرت نسبت داده بودند ( آن را خواند ) و فرمود : يا امير المؤمنين ما خاندانى هستيم كه گرفتار شديم بدروغ بستن بر ما ، و پروردگار ما پر آمرزنده و پرده پوش است ، و نخواسته اسرار بنده هايش را كشف كند مگر نزد رسيدن بحسابشان در روزى كه دارائى و فرزندان سودى ندهند جز كسى كه دلى پاك نزد خدا آورد .

426