و آن سرا را دارد و آن ايمانست .
15 - فرمود : رحم كنيد بر عزيزى كه خوار شده و توانگرى كه ندار شده و دانشمندى كه گرفتار نادانست .
16 - فرمود : در دو صفت بيشتر مردم فريب خورده باشند تندرستى و آسودگى ( يعنى بآنها توجه ندارند ) 17 - فرمود : دلها در بند دوستى آن كسند كه نيكى بآنها كرده و دشمنى آنكه بدى بدانها كرده است 18 - فرمود : ما گروه پيمبران مأموريم كه با مردم باندازه خردشان سخن كنيم .
19 - فرمود : ملعونست كسى كه رنج خود بر مردم اندازد .
20 - فرمود : عبادت هفت جزء است و برتر همه كسب حلال است .
21 - فرمود : راستى خدا بزور فرمانبردارى نشود و مغلوب نافرمانى هم نيست و از سرپرستى بنده‌ها دست نكشيده ولى او است توانائى بخش هر چه بنده‌ها را بر آن توانا كرده و او است مالك هر ملكى كه بدانها داده ، راستى اگر همه بنده‌ها پيوسته در طاعت خدا باشند مانعى و جلوگيرى ندارد و اگر گرد نافرمانى گردند و خدا خواهد ميان آنها و نافرمانى حائل شود تواند كرد و چنين نيست كه هر كه تواند ميان تو و كردار تو حايل شود و اين كار را نكرد و او كار خود را انجام داد او باشد كه وى را در آن كار در آورده باشد ( زيرا قدرت بر منع مايه اسناد فعل نشود ) .
22 - فرمود : هنگامى كه پسرش ابراهيم جان ميداد : اگر نبود كه در گذشته پيش فرستاده بجا مانده است و آخر باول ميرسد ما بر تو غمنده بوديم اى ابراهيم ، سپس چشمش اشكين شد و فرمود ( ص ) ديده اشك ميريزد و دل غمنده مىشود و ما نگوئيم جز آنچه پسند خدا است و راستى كه اى ابراهيم ماها بتو غمناكيم .

36