آوردند بدست آوريم ترس از دشمن ، و نه بيرغبتى بآخرت و جمع غنيمت ، ولى ما ترسيديم كه اگر از شما دور شويم دسته اى از قشون مشركين بشما حمله كنند يا شما را بىياور بينند ، و بشما حمله ور شوند ، و آسيبى بشما رسانند و شما اگر باين مردم جنگجو آنچه را ميخواهند بدهيد مسلمانان ديگر دست خالى و بىغنيمت بمدينه برگردند ، سپس نشست ، همان مرد انصارى باز برخاست و گفته نخست خود را گفت و نشست و هر كدام از آن دو تا سه بار گفتار خود را تكرار كردند ، و پيغمبر ( ص ) روى از آنها گردانيد و خداى عز و جل اين آيه را نازل كرد ( 1 - الانفال ) از شما انفال را خواستارند و انفال نام جامعى بود براى آنچه در آن روز بدست آورده بودند . مانند قول خدا ( 6 و 7 - الحشر ) آنچه خدا برسولش ( ص ) نصيب كند ، و چون قول خدا ( 41 - الانفال ) هر چه كه غنيمت بدست آورديد - سپس فرمود : بگو اى محمد كه انفال از آن خدا و رسول است - آن را از دست آنان برگرفت و براى خدا و رسولش مقرر داشت ، و سپس فرمود : ( 1 - الانفال ) از خدا بپرهيزيد و ميان خود را اصلاح كنيد ، و اطاعت كنيد خدا و رسولش را اگر شماها مؤمنيد ، و چون رسول خدا ( ص ) بمدينه بازگشت خدا باو نازل كرد ( 41 - الانفال ) بدانيد كه هر چه غنيمت بدست آورديد راستش يك پنجم آن از آن خدا است . و از آن رسول و ذى القربى و يتيمان و مستمندان و ابن سبيل است . اگر شماها بخدا گرويديد و آنچه روز فرقان ( امتياز اسلام از كفر كه همان روز بدر است آن روزى كه دو گروه ( مسلمان و مشرك ) بهم برخورد كردند ، و اما اينكه فرمود :
از آن خدا است باين معنى است كه انسانى ميگويد از آن خدا است و از آن تو و سهم مخصوصى بنام خدا از آن برداشته نميشود ، و رسول خدا ( ص ) آن غنيمتى را كه بدست آورده بود پنج قسمت كرد و يك سهمش را براى خود برداشت تا نام خود را با آن زنده دارد ، و پس از خودش آن را بارث گزارد و سهمى هم بخويشان خود بنى عبد المطلب داد ، و سهمى هم براى يتيمان مسلمان ، و سهمى هم براى مستمندانشان ، و

358