كه اگر با ما دوستى محرمانه داشتند روزه داران و عبادتكننده‌هاى شب بودند و اثر عبادت را در چهره آنها ميديدى ، اهل سازش و اطاعت بودند .
آن مرد گفت من از دوستان نهانى و عيانى شمايم . امام صادق ( ع ) فرمود : دوستان نهان و عيان ما نشانه‌ها دارند كه با آنها شناخته ميشوند . آن مرد گفت آن نشانه‌ها چيستند ؟ فرمود :
چند خصلتند : يگانه پرستى را بر حق فهميده‌اند و علم توحيد را خوب آموخته‌اند ، و پس از آن ايمان دارند بدان چه ذات او است ، و آنچه صفت اوست ، سپس ايمان و حقائق و شروطش را و تأويلش را دانسته‌اند .
سدير گفت يا ابن رسول الله من از شما نشنيدم كه ايمان را بدين وصف شرح كنيد ، امام صادق ( ع ) فرمود : آرى اى سدير سائل را نرسد كه بپرسد ايمان چيست ؟ تا بداند كه ايمان بكيست ؟ سدير گفت يا ابن رسول الله آنچه فرموديد شرح بدهيد امام صادق ( ع ) فرمود : هر كه پندارد كه خدا را با تو هم دلها ميشناسد او مشرك است ، و هر كه پندارد خدا را بنام بىمعنا شناسد اعتراف بطعن خود كرده زيرا صرف نام حادث است ، و هر كه پندارد نام و معنا را با هم ميپرستد شريكى با خدا قرار داده ، و هر كه پندارد كه او [ معنى را ] بصفت نه بادراك پرستد بناديده حوالت كرده ، و هر كه پندارد صفت و موصوف هر دو را پرستد توحيد را ابطال كرده زيرا صفت جز موصوف است ، و هر كه پندارد موصوف را بصفت اضافه ميكند بزرگ را كوچك كرده ، و خدا را چنانچه بايد تقدير نكرده‌اند .
باو گفته شد پس راه يگانه پرستى چيست ؟ در پاسخ فرمود : راه كاوش باز است و چاره جوئى .

341