دست احسان نيست كه دست ديگرش دنبال آن آيد تا آن را حفظ كند و بپرورد . زيرا دريغ دستهاى آينده مايه قطع شكر دستهاى نخستين است ، و دلم بمن اجازه نميدهد كه اولين حاجتها را رد كنم .
45 - حياء و ايمان بيك ريسمان بسته‌اند هر كدام بروند ديگرى بدنبال آنست .
46 - راستى كه اين دنيا را نيك و بد بدست آورند ولى اين دين را خدا جز بخاصانش ندهد .
47 - ايمان اقرار است و عمل ، و اسلام اقرار است بلا عمل .
48 - ايمان آنچه است كه در دل باشد ، و اسلام آنچه كه وسيله زناشوئى با يك ديگر و ارث بردن از همديگر و حفظ جانست ، ايمان با اسلام است ، و اسلام ملازم ايمان نيست .
49 - هر كه يك باب هدايت آموزد اجر كسى دارد كه بدان عمل كند ، و از اجر آنان كاسته نشود ، و هر كه يك باب ضلالت آموزد بمانند گناهان آنان را دارد كه بدان عمل كنند و از گناهان آنان هم كاسته نشود .
50 - چاپلوسى و حسد از اخلاق مؤمن نيست مگر در طلب علم .
51 - عالم بايد كه چون از او چيزى را كه نداند پرسند بگويد خدا داناتر است ، و غير عالم را نرسد كه آن را بگويد ، و در خبر ديگر است كه غير عالم بگويد لا ادرى تا در دل سائل شكى واقع نشود .
52 - اول كسى كه بعربى زبان باز كرد اسماعيل بن ابراهيم ( ع ) بود كه سيزده سال داشت و زبان پدر و برادر را داشت ، و او نخست كس است كه بدان سخن گفت و هم او ذبيح است .

307