گيرد ، از گناهان ديرينش نترسد و در آينده عمرش از گناهان باز نايستد ، از نيكى سستى كند و در آن كند باشد ، و بدان كه از دستش رفته و ضايع شده اعتنا ندارد . اين ده خصلت است در وصف نادانى كه از عقل محروم است .
يك موعظه مرا چيست ؟ كه مىبينم دوستى دنيا بر بسيارى از مردم چيره شده تا آنجا كه گويا در اين دنيا مرگ بر جز آنان نوشته است ، و گويا مسئول حق در اين دنيا ديگرانند و تا آنجا كه گزارش مردگان پيش از خود را بحساب مردمى مسافر ميگيرند كه بزودى نزد آنها برميگردند ، آنها را بگور ميكنند و ميراثشان را ميخوريد و خود در جاى آنها جاويد ميمانيد ؟ ! ! هيهات هيهات ، آيا آيندگان از گذشته‌ها پند نگيرند ؟ ! هر پندى كه در كتاب خدا است ناديده گرفته و بدست فراموشى سپردند ، و از سرانجام بد هر كار ناروا آسوده زيستند ، و از نزول هيچ آسيب و از بروز هيچ ناگوارى نهراسيدند .
خوشا بر كسى كه ترس از خدايش از ترس مردم باز دارد ، خوشا بر كسى كه كسبش پاك است و نهادش خوب و آشكارش نيك و سرشتش درست است ، خوشا بر كسى كه ما زاد دارائيش را انفاق كند و از گفتار زيادى باز گيرد ، خوشا بر كسى كه براى خدا عز ذكره تواضع كند و از حلال دنيا هم كناره گير باشد بىآنكه از سنت من روى برگرداند و آنكه از خوبى و تازگى دنيا دست بدارد بىآنكه از روش من بسوى ديگر بگردد ( يعنى رياضتهاى نامشروع را مرتكب نشود مانند هندوها و دراويش ) و پس از من پيرو

30