مشركان را هر جا يافتيد بكشيد و بگيريد و محاصره كنيد و در هر جا براى آنها كمين كنيد و اگر توبه كردند يعنى ايمان آوردند - و نماز خواندند و زكاة دادند برادران دينى شمايند ، اينانند كه از آنها پذيرفته نشود جز كشتار يا پذيرفتن اسلام و اموالشان بغنيمت گرفته شود و اولادشان اسير شوند طبق قانونى كه رسول خدا مقرر كرده كه هم اسير گرفت و هم بخشيد و هم فديه و عوض گرفت و آزاد كرد .
شمشير دوم بر اهل ذمه است خداى سبحان فرمايد : ( 83 - البقرة ) بمردم خوشزبانى كنيد ، اين آيه در باره اهل ذمه نازل شد و ناسخ آن قول خدا است ( 30 - التوبة ) بجنگيد با آن كسانى كه ايمان بخدا و روز قيامت ندارند و آنچه را خدا و رسولش حرام كردند حرام نميدانند و بدين حق متدين نيستند از آنها كه كتاب بآنها داده شده تا باز بوى جزيه بپردازند - هر كدام در كشور اسلامند جز جزيه يا قتل و غنيمت گرفتن اموال و اسير شدن اولاد از آنها پذيرفته نشود و چون جزيه بر خود قبول كردند اسير كردن آنها بر ما حرام گردد و اموالشان محترم گردد و ازدواج با آنها بر ما حلال شود و هر كدام در كشوريند كه با ما در جنگ است براى ما رواست كه اسيرشان كنيم و اموالشان را ببريم و ازدواجشان حرام است و از آنها پذيرفته نيست جز دخول در دار الاسلام و جزيه دادن و يا كشتن آنها .
شمشير سوم بر سر مشركان عجم است چون ترك و ديلم و خزر ، خدا عز و جل در آغاز سوره اى كه در آن ذكر كرده است داستان كفار را فرموده ( 4 - محمد ) گردنشان را بزنيد تا چون از پا در آورديدشان بند آنها را محكم بكشيد تا اينكه بعد از آن منت كشند و آزاد شوند يا عوض مالى بدهند تا وقتى جنگ بپايان رسد - و اما اينكه فرمايد * ( فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ ) * - يعنى بعد اسيرشدنشان ، و اما فداء يعنى ميان آنها و ميان

297