رأى نخواهند و با تو مشورت نكنند ، و اگر سخنى بگوئى گفته ات را نپذيرند ، و اگر زنى را خواستگارى كنى بتو ندهند ، تو را به پنج عمل در برابر مردم سفارش كنم : اگر ستم شدى ستم مكن ، اگر بتو خيانت شود تو خيانت مكن ، اگر دروغت گويند تو دروغ مگو ، اگرت مدح كنند شاد مشو و اگرت نكوهش كنند بيتابى مكن و در آنچه كه در باره تو گفته شود انديشه كن و اگر آنچه در باره ات گفته‌اند در خود ديدى بدان كه سقوط تو از چشم بيناى خدا جل و عز در هنگامى كه براى امر درستى خشم كردى مصيبتى بزرگتر است برايت از اينكه بيم دارى از چشم مردم بيفتى ، و اگر بر خلاف واقع گفته‌اند اين خود ثوابيست كه بيرنج بدست آورده اى .
و بدان كه تو دوست ما شمرده نشوى تا چنان ( محكم ) شوى كه اگر همه همشهريانت گرد آيند و بزبان واحد گويند تو مرد بدى هستى مايه اندوه تو نگردد ، و اگر همه گويند تو مرد خوبى هستى شادت نكند ، ولى خود را برابر قرآن بدار اگر براه قرآن ميروى و آنچه را قرآن نخواسته نميخواهى و آنچه را خواسته بخواهى و از آنچه بيم داده بترسى بر جا باش و مژده ات باد كه هر چه در باره تو گويند بتو زيانى ندارد ، و اگر از قرآن جدائى پس براى چه بخود ميبالى ، راستى مؤمن سخت متوجه جهاد با خود است تا بر هواى نفس خود غلبه كند ، يك بار نفس را از كجى براستى آرد و با خواهش او براى خدا مخالف شود ، و بار ديگر هم نفس او را بزمين زند و پيرو هوس او گردد و خدايش دست گيرد و از جا بلند كند و از لغزشش بگذرد و متذكر شود و بتوبه كردن و ترسيدن از خدا گرايد و معرفت و بينائيش بيفزايد براى اينكه ترسش فزوده ، اينست كه خدا ميفرمايد : ( 200 - الاعراف ) راستى كسانى كه تقوى دارند چون شيطان ولگردى بآنها بر خورد فورا متذكر شوند و بيدرنگ بينا و متوجه گردند .

292