و همنشين او شدى مختارى كه هر گاه نميخواهى برخيزى و اگر او آمده بر تو نشسته اختيار با او است و از جا برنخيز جز باجازه او ، و لا قوة الا با لله .
31 - و أما حق همسايه حفظ او است هر گاه در خانه نباشد و احترام او است در حضور و يارى و كمك باو است در هر حال عيبى از او وارسى نكن و از بدى او كاوش منما كه بفهمى و اگر بدى او را فهميدى بىقصد و رنج بايد براى آنچه فهميدى چون قلعه محكمى باشى و چون پرده ضخيمى تا اگر نيزه‌ها دلى را براى يافتنش بشكافند بدان نرسند كه بر آن پيچيده است ، از آنجا كه نداند بسخن او گوش مگير ، در سختى او را وامگذار و در نعمت بر او حسد مبر ، از لغزشش در گذر و از گناهش صرف نظر كن و اگر بر تو نادانى كرد بردبارى كن و بمسالمت با او رفتار كن و زبان دشنام را از او بگردان . و اگر ناصحى با او دغلى كرد جلوگيرى كن و با او بخوبى معاشرت كن ، و لا قوة الا با لله .
32 - و أما حق رفيق و همصحبتت اينست كه تا توانى باو احسان كنى و اگر نتوانى لا اقل با انصاف باشى و او را باندازه اى كه احترامت ميكند احترام كنى و چنانت كه نگه مىدارد نگاهش بدارى ، و در هيچ كرمى بر تو پيشدستى نكند و اگر پيشدستى كرد باو عوض بدهى و تا آنجا كه شايدش در دوستى او كوتاهى مكنى ، بر خود لازم دانى كه خير خواه و نگهدار و پشت و پناه او باشى در طاعت پروردگار او و كمك او بر خودش در اينكه قصد نافرمانى پروردگارش را نكند سپس بر او رحمت باشى و عذاب نباشى ، و لا قوة الا با لله .

272