84 - آغاز قطع رابطه پرده افكندن است ، افسوس مخور بر كسى كه زود رنج است ، زشتترين پاداش سزاى با بدكرداريست .
85 - آغاز خود بينى مرد تباهى خرد او است ، هر كه اختيار زبانش را دارد از او آسوده ماند ، هر كه اخلاقش را به نكند ، بد بسيار بيند ، هر كه بدخويست خاندانش از او دلتنگ باشند ، بسا يك سخن كه نعمتى را ببرد ، شكر جلو فتنه را بگيرد ، آبرومندى سر مردانگى است ، شفيع گنه كار فروتنى او است ، پايه دورانديشى توقف در مورد شبهه است ، اخلاق وسيع گنجينه‌هاى روزيند .
86 - مصيبتها برابر ميان مردم قسمت شده‌اند ، تا راه توبه باز است براى گناهت نوميد مشو ، درستى در مخالفت شهوتست ، آرزوها بمرگ پايان پذيرند ، نگاه ببخيل دل را سخت كند ، نگاه باحمق ديده را تار كند ، سخاوت از هوشمندى است ، و لئامت از غفلت و كور دلى است .
87 - ندارى مرگ اكبر است ، كم عيالى يكى از دو توانگريست و نيمه زندگى است ، غم نيمى از پيريست ، مرديكه ميانه روى كند مستمند نشود ، مرديكه مشورت كند هلاك نشود ، احسان نشايد جز بخانواده دار يا بديندار ، سعادتمند كسى است كه از حال ديگرى پند گرفته ، مغبون نه ستوده است و نه ثواب برده ، كار نيك كهنه نگردد و نپوسد ، و گناه فراموش نشود .
88 - احسان كنيد تا سپاس بدست آريد ، سپاسگزارى را شيوه خود كنيد تا خردمندان بشما انس

214