ريشه ايمان حق است ، و ريشه حق راهش راستى ، و وصفش زيبائى ، و اثرش بزرگوارى ، ايمان برنامه اى روشن و فروزان دارد و چراغهائى تابان ، هدفش بلند ، و در مسابقه پيشرو و جائزه بدست آور ، و رشك ميدان مسابقه ، ياوران ديرين دارد و پهلوانان راد ، كارهاى خوب منار آنست ، و پارسائى چراغهايش و مرگ پايانش ، دنيا ميدان مسابقه آنست ، و قيامت مجمع شركت كنان مسابقه اش ، و بهشت جائزه آنست و دوزخ عقب ماندگى از آن ، و تقوى ياور آنست ، و خوش كرداران پهلوانان آن ، ايمان را دليل آورند بر كارهاى خوب ، و كارهاى خوب باعث بينائى و فهم دين است ، و فهم دين باعث ترس از مرگ . بمرگ دنيا پايان يابد و بدنيا آخرت محاذى گردد ( يعنى آخرت دنبال دنيا است ) و بقيامت درك بهشت گردد ، و بهشت مايه افسوس أهل دوزخ است . دوزخ پنديست براى تقوى ، و تقوى سنخ احسانست . و تقوى هدفى است كه هر كه دنبالش رود هلاك نشود . و هر كه بكارش بندد پشيمان نگردد . زيرا بتقوى است كه مردم كامياب كامجو شوند و بنافرمانى است كه زيانكاران زيان برند ، پس بايد خردمندان باز ايستند و أهل تقوى ياد آورى پذيرند .
ايمان بر چهار ستونست : بر صبر . و يقين . و عدل . و جهاد ؛ صبر چهار پره دارد : شوق . ترس ، زهد . مراقبت ؛ هر كه مشتاق بهشت است دل بشهوت ندهد و هر كه از دوزخ بترسد از حرام بپرهيزيد ، و هر كه بدنيا زهد ورزد مصيبتها باو آسان شود و كسى كه مراقب مرگ است بكارهاى خير بشتابد .
يقين چهارپره دارد . تيزهوشى . عاقبتسنجى درست . پند پذيرى از آثار عبرت خيز و توجه بروش

159