خطبه آن حضرت ( ع ) كه بخطبه ديباج معروف است سپاس از آن خدا است ، كه آفريننده خلق ، و برآرنده سپيده دم ، و جانبخش بمردگان و برانگيزنده هر آنكه درون گورها است . من گواهم كه نيست شايسته ستايش جز خدا ، يگانه است ، شريك ندارد ، و گواهم كه محمد ( ص ) بنده و فرستاده او است .
بندگان خدا ، راستى بهترين چيزى كه دست ياران بدرگاه خدا جل ذكره بدان دست اندازند ايمان بخدا است و بفرستاده هايش و بدان چه از بر خدا آوردند ، و هم جهاد در راه او كه كامل اسلام است ، و هم كلمه اخلاص كه سرشت انسانست و بر پا داشتن نماز كه بنياد مليت است ، و پرداخت زكاة كه مقرر است ، و روزه ماه رمضان كه سپر نگهدارنده ايست ، و حج خانه كعبه و عمره كه هر دو فقر را ميبرند و گناهان را ميريزند و بهشت را موجب ميشوند ، و صله رحم كه مايه فزونى دارائى و درازى عمر است و فزونى شماره خاندان ، و صدقه نهانى كه كفاره گناهانست و خشم پروردگار تبارك و تعالى را خاموش ميكند ، و صدقه عيانى كه مرگ بد را برطرف ميسازد ، و كارهاى سودمند خوب كه از هلاكتهاى بد حفظ ميكند .
در ذكر خدا جل ذكره اندر باشيد كه آن بهترين ذكر است و او امان از نفاق و براءت از دوزخ است و صاحبش را در نزد هر خيرى كه خدايش جل و عز روزى كند بياد خدا مىآورد ، و در زير عرش

144