دل ما را دشمن دارد با زبان بر عليه ما يارى كند و عملى بر ضرر ما نكند در درجهء بالاترى از دوزخ است هر كه ما را از دل دشمن است و با زبان و دستش بر ضرر ما كار نكرده او هم در دوزخ است ، راستى كه اهل بهشت بمنزل شيعيان ما نگرند چنانچه انسان باختران نگرد كه در آسمانند .
هر گاه از سوره هائى كه با جمله سبح و يسبح آغاز مىشود بخوانيد بگوئيد « سبحان ربى الاعلى » و [ هر گاه بخوانيد ] * ( إِنَّ الله وَمَلائِكَتَه يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ) * بر آن حضرت چه در نماز باشيد يا جز آن سيار صلوات فرستيد ، در بدن كم شكرگزارتر از چشم نيست بخواست او نرويد تا شما را از ذكر خدا عز و جل باز دارد ، هر گاه سوره و التين را بخوانيد در پايانش بگوئيد « و نحن على ذلك من الشاهدين » [ هر گاه جمله * ( قُولُوا آمَنَّا بِالله ) * ] را بخوانيد بگوئيد « آمنا با لله » - تا برسيد بقول خدا - * ( وَنَحْنُ لَه مُسْلِمُونَ ) * هر گاه بنده خدا در تشهد آخر نماز واجب بگويد « أشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و أشهد أن محمدا عبده و رسوله و * ( أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَأَنَّ الله يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ ) * » سپس حدثى دهد نمازش درست است ، خدا جل و عز عبادت نشده بعملى كه سختتر از رفتن براى نماز باشد ، خير را در گردن شتران جوئيد و سم آنها كه ميروند و برميگردند ، همانا نبيذ را نوشابه ناميدند براى اينكه كشمشى از طائف نزد رسول خدا ( ص ) آوردند و فرمود كه آن را خيس كنند در آب زمزم چون كه تلخ بود براى اينكه ميخواست تلخيش بكاهد و چون كهنه شد آن را ننوشيد ( يعنى مسكر شد ) ، هر گاه كسى برهنه شود شيطان باو نگرد و در او طمع كند خود را بپوشيد ، مرد را نيست كه جامه از ران خود بيكسو كند و ميان مردم نشيند ،

114