فردوس با ما است و آنكه منتظر امر ما است چون كسى است كه در راه خدا بخون خود غلطد ، هر كه هنگام جنك ما حاضر باشد و فرياد ما را بشنود و ما را بشنود و ما را يارى نكند خدا او را برو بدوزخ افكند ، هر گاه مردم مبعوث شوند و راه بسته شود ما درب بهشت باشيم و ما باب حطه هستيم ( يعنى فرودگاه بهشتيان نزد ماست ) و همان باب السلام است هر كه در آيد نجات يافته و هر كه تخلف كند فرو افتد و هلاك شود ، بماها خدا جل و عز آغاز كرده و بماها پايان دهد و بماها هر چه را خواهد محو كند و بما روزگار سخت را ببرد و بما باران فرو فرستد ، مبادا فريبنده شما را بخدا بفريبد ، اگر كه قائم ظهور كند آسمان بارانش را ببارد و زمين گياهش را بروياند و كينه و دشمنى از دل بندگان برود و گرگ و ميش با هم آشتى كنند تا آنجا كه زنى از عراق بشام رود و جز بر روى گياه گام ننهد و سبدش بر سرش باشد و درنده باو آزار نرساند و از آن نترسد ، اگر بدانيد چه مقامى داريد كه در ميان دشمنان خود بسر بريد و بر آنچه ناملايم شنويد صبر كنيد چشم شماها روشن شود ، اگر مرا از دست بدهيد پس از من چيزها خواهيد ديد كه هر كدام شما از جور و تجاوز و خودخواهى و استبداد و استخفاف بحق خدا و هراس بر جان خود كه بيند آرزوى مرگ كند چون چنين شد همه برشته خدا بچسبيد و پراكنده نشويد ، و بر شما باد بصبر و نماز و تقيه و بدانيد كه خدا عز و جل از تلون و بوقلمونى بنده‌ها خوشش نميآيد ؛ از حق و اهل حق بديگر سوى نشويد زيرا هر كه ديگرى را بجاى ما گرفت هلاك شد و دنيا از دستش برفت و پرگناه از آن بيرون شد .
هر كه از شماها بخانه خود در آيد بر أهل خود سلام كند و اگر اهل خانه ندارد بگويد : السلام علينا من ربنا و هنگام ورود بمنزلش * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * بخواند كه فقر را ببرد ، بكودكان خود نماز بياموزيد و چون بهشت سال رسند آنها را مسئول آن بدانيد ، از نزديكى بسگها بر كنار باشيد و بهر كه سگ بىرطوبت

110