خداوند شيعيان ما را به اوصافى غير از آنچه آنها دارند معرفى فرموده است ، شيعهء جعفر نيست مگر كسى كه مراقب زبانش باشد و براى آفريدگارش كار كند و به مولاى خود اميدوار باشد و آن طور كه بايد از خدا ترسيد بترسد ؛ واى بر آنان ! آيا در ميان آنان كسى هست كه در اثر بسيار نماز گزاردن خميده شده باشد ، يا در اثر ترس بسيار از خدا ديوانه شده باشد ، يا در اثر سر سپردگى به خدا [ و گريستن ] بسيار نابينا شده باشد ، يا در اثر روزه گرفتن لاغر شده باشد ، يا از خموشى و سكوت طولانى لال به نظر آيد ؟ يا در ميان آنان كسى هست كه شبزنده دارى عادت شبانه اش باشد و روزه دارى عادت روزانه اش ؟ يا در اثر ترس از خدا و شوق به - خانوادهء نبوّت - خود را از لذّتها و نعمتهاى دنيوى محروم نموده باشد ؟ كجا آنان شيعهء مايند ؟ در حالى كه به خاطر ما با دشمنان ما ستيزه مىكنند تا دشمنى آنان را نسبت به ما افزايش دهند و مانند سگ زوزه مىكشند و مانند كلاغ طمع مىورزند و من اگر بيم آن نداشتم كه آنان را نسبت به تو تحريك نمايم به تو امر مىكردم كه به درون خانه ات روى و در خانه ات را به روى آنان ببندى و تا هستى آنها را نبينى ؛ ولى اگر نزد تو آمدند آنها را بپذير ؛ زيرا خدا آنها را بر خودشان حجّت ساخته و به وسيلهء آنها بر ديگران نيز حجّت را تمام كرده است .
دنيا و آنچه از نعمت و جلوه و شكوفايى و خوشى و دارايى آن مشاهده مىكنيد شما را نفريبد ؛ زيرا در شأن و منزلت شما نيست و به خدا سوگند كه [ فريبايى آنها ] براى دنياپرستان نيز مصلحت نباشد .
* ( وَالْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ) * و صلَّى الله على سيّدنا محمّد النبىّ و آله الطَّاهرين .
< / لغة النص = فارسي >

957