42 - از روى حقيقت به شما مىگويم : چون در شبى تاريك چراغى قيرسوز بيابيد از آن روشنى گيريد و بوى قير مانع استفاده از چراغ نشود ، همين طور سزد كه حكمت را از هر كه با او يافتيد برگيريد و بىشوقى او در حكمت آموزى ، شما را از حكمت مانع نشود 43 - واى بر شما اى بندگان دنيا ! نه مانند حكيمان خرد مىورزيد و نه مانند بردباران مىفهميد و عميق مىنگريد و نه مانند دانشمندان آگاهى داريد و نه همانند بندگان پارسا هستيد و نه همانند آزادگان گرانمايه . نزديك است كه دنيا شما را از ريشه بركند و نگونسار كند و با بينىهايتان بر زمين زند ، آنگاه خطاهايتان افسار شما را در دست گيرند و دانش از پشت شما را براند تا عريان و تنها به دست فرمانرواى كيفر ده داده شويد تا جزاى كردار زشت شما را بدهد 44 - واى بر شما بندگان بد ! آيا چنين نبود كه با دانش شما را بر همهء آفريدگان برترى دادند ، ولى شما آن را دور افكنده و به آن عمل ننموديد و به دنيا روى آورديد ؟
به آن حكومت مىكنيد و آن را براى خويش هموار مىسازيد . آن را برمىگزينيد و آبادش مىسازيد ، پس تا چه هنگام شما از آن دنيا خواهيد بود ؟ در وجود شما براى خدا سهمى نيست ؟
45 - از روى حقيقت به شما مىگويم : ارجمندى سراى واپسين را جز بارها نمودن آنچه دوست مىداريد ، به دست نياوريد ، پس توبهء فردا را انتظار نكشيد ، پس به راستى كه تا فردا روز و شبى باقى است كه قضاى الهى در اين روز و شب درآمد و رفت است 46 - از روى حقيقت به شما مىگويم : همانا گناهان كوچك و اندك از حيله‌هاى ابليس است ؛ گناهان را براى شما اندك مىنماياند و در نگاهتان كوچك نشان مىدهد تا گرد هم آيند و بسيار شوند و شما را در برگيرند 47 - از روى حقيقت به شما مىگويم : به راستى ، ستودن دروغين و پاك پندارى خويشتن در دين ، سرآمد بديهاى شناخته شده است و همانا دوستدارى دنيا ، سرآمد هر خطايى است .

937