33 - واى بر شما اى بندگان بد ! به خاطر نعمتى زدودنى و زندگىاى گسستنى ، از خدا مىگريزيد و ديدار با او را خوش نداريد ! پس چگونه خداوند ديدار با شما را دوست بدارد ، در حالى كه شما ديدار با او را خوش نداريد ؟ ! به راستى كه خداوند خواهان ديدار با آن كس باشد كه ديدار با خدا را دوست مىدارد ، و خداوند ديدار با آن كس را خوش ندارد كه ديدار با خدا را ناخوشايند مىدارد ، و چگونه گمان مىبريد كه شما دوستان خداييد و ديگر مردمان دوستدار خدا نيستند در حالى كه شما از مرگ مىگريزيد و به دنيا پناه مىآوريد ؟ ! مرده را خوشبويى حنوط و سپيدى كفنش چه سودى دهد ، در حالى كه همهء اينها در زير خاك مدفون شود ؟ همين طور طراوت دنياى شما كه برايتان آراسته شده ، شما را چه سودى دهد ، در حالى كه همهء اينها رو به نيستى و نابودى مىرود ؟ پاك تنى و رنگ روشنتان ، شما را چه سودى دهد ، در حالى كه به سوى مرگ گام برمىداريد و در ميان خاك ، از ياد مىرويد و در تاريكى گور فرو مىرويد ؟
34 - واى بر شما اى بندگان بد ! در تابش خورشيد ، چراغ در دست مىبريد ، در حالى كه نور خورشيد شما را كافى است و نورگيرى از چراغ را در تاريكىها فرو مىگذاريد با آنكه خورشيد به همين سبب ، براى شما نهاده شده است ، همين طور از روشنايى دانش براى كار دنياى خويش سود مىبريد ، در حالى كه دنياى شما [ از جانب خدا ] تأمين شده است و پرتوگيرى دانش را براى كار آخرت خويش فرو مىگذاريد با اينكه به سبب همين آخرت ، دانش به شما ارزانى شده است . مىگوييد : به راستى كه آخرت حقّ است ، در حالى كه دنياى خويش را سامان مىبخشيد و هموار مىكنيد ، و مىگوييد : به راستى كه مرگ حقّ است ، در حالى كه از آن مىگريزيد ، و مىگوييد : به راستى كه خداوند مىبيند و مىشنود ، در حالى كه از حسابرسى او بر كردار خويش هراسى نداريد ، و چگونه آن كس كه سخن شما را مىشنود شما را تصديق كند ؛ زيرا كسى كه ندانسته دروغ گويد عذرش بيشتر از كسى است كه دانسته دروغ مىبافد ، هر چند هيچ عذرى براى دروغ پذيرفته نشود 35 - از روى حقيقت به شما مىگويم : چون بر مركبى سوار نشوند و تمرينش ندهند و به كارش نگيرند سركش شود و خويش تغيير يابد ، همين طور دلها چون با يادآورى مرگ نرم نشوند و با پايدارى بر بندگى خدا به سختى نيفتند سخت و خشن گردند . خانهء تاريك را چراغ بر بام نهاده چه سود دهد در حالى كه درون خانه وحشت آفرين و تاريك است ؟

931