اين نگاه كردنها هر دو خلاف است و گواهى خود خنثى نيز به خاطر جلب نفع براى خود ، پذيرفته نمىشود ؟ ( 9 ) مردى صاحب گلَّه بر سر رمهء گوسفندى آمده و ديده است چوپان با گوسفندى نزديكى مىكند و چون چشم چوپان به صاحب رمه مىافتد آن گوسفند را رها مىسازد و گوسفند به ميان گلَّه مىرود ، چگونه اين رمه ذبح شود و آيا خوردن گوشت اين رمه جايز است يا نه ؟ ( 10 ) چرا قرائت [ حمد و سوره ] نماز صبح بايد به صداى بلند در حالى كه نماز صبح از نمازهاى روز است و نمازهاى شب بايد به صداى بلند باشد ؟ ( 11 ) و در بارهء اين سخن على عليه السّلام به ابن جرموز [ قاتل زبير ] كه حضرت فرمود : قاتل ابن صفيّه [ زبير ] را به دوزخ بشارت ده « با اينكه امام بود [ ولى در بصره ] ابن جرموز را نكشت ؟ ( 12 ) به من بگو ، چگونه على عليه السّلام در صفين دشمنان را كشت و فرمود : در حال هجوم و فرار آنان را بكشند و مجروحان را نيز تماما كشت ، حال آنكه در جنگ جمل حكمش از اين قرار بود كه نه خود ، فرارى و مجروح كشت و نه به كسى چنين حكمى داد كه فرارى و مجروح را بكشد و فرمود :
هر كه به خانهء خود رود در امان است و هر كه سلاحش را بر زمين نهد در امان است ؛ چرا چنين كرد ؟ پس اگر حكم اوّل درست است حكم دومى نادرست باشد و به من بگو ، آيا مردى كه به همجنس بازى خود اقرار نمايد ، حدّ بر او جارى مىشود يا نه ؟ امام هادى عليه السّلام فرمود : به او بنويس . عرض كردم : چه بنويسم ؟ فرمود : بنويس :
* ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * . نامهء تو ، كه خداوند تو را به راه حقّ هدايت فرمايد ، به من رسيد و هدف تو از اين سؤالات آزمايش كردن و رنجانيدن ما بوده تا اگر پاسخ ما نارسا باشد راهى براى عيبجويى از ما به دست آورى . خدا تو را بر اساس نيّتى كه دارى سزا دهد . ما به سؤالات تو به تفصيل پاسخ گفته‌ايم ، اينك خوب گوش بده و فهم و درك خود را براى دريافت آن آماده كن و بدان دل بسپار كه حجّت بر تو تمام است . و السّلام .
1 - در بارهء اين فرمايش خدا پرسيد كه : « كسى كه نزد او » علم كتاب « بود . . . » او آصف بن برخيا بود و سليمان عليه السّلام از شناخت آنچه آصف مىشناخت ناتوان نبود ولى سليمان - صلوات الله عليه - با اين كارش مىخواست به امّت خود از جن و انس تفهيم نمايد كه آصف بعد از او حجّت [ خدا ] است و دانش او از نوع همان علم سليمان عليه السّلام مىباشد كه به امر الهى نزد آصف به امانت گذارده بود و آن را به او فهمانده بود تا در امامت و راهنمايى او اختلافى نباشد ؛ چنان كه به خود سليمان نيز در زمان زندگانى داود عليه السّلام فهمانده شده بود تا نبوّت او معرفى شود و حجّت بر خلق تمام شده باشد .

869