119 - خوشا به حال كسى كه شهوت حاضر را به خاطر وعده اى كه آن را نديده است [ بهشت ] ترك نمايد 120 - كسى كه فردا را از عمر خود به شمار آورد ، برخورد خوبى با مرگ نكرده است [ مرگ را جدّى نگرفته است ] 121 - چگونه باشيد آنگاه كه زنانتان فاسد و جوانانتان فاسق گردند و شما هم امر به معروف و نهى از منكر ننماييد ؟ گفتند : اى پيامبر خدا ، چنين چيزى امكان دارد ؟ ! فرمود : آرى ، بدتر از اين هم ممكن است ، چگونه باشيد آنگاه كه امر به منكر و نهى از معروف كنيد ؟ ! گفتند : اى پيامبر خدا ، مگر چنين چيزى مىشود ؟ ! فرمود : آرى ، از اين بدتر نيز مىشود زمانى كه معروف را منكر و منكر را معروف بپنداريد ؟ !
122 - چون فال بدزدى [ اعتنا مكن ] پيش برو ، چون حدس و گمان بردى قضاوت مكن و چون حسد ورزيدى تجاوز منما 123 - از امّت من [ نه چيز ] برداشته شد : خطا ، فراموشى ، آنچه بر آن وادار شوند ، آنچه ندانسته انجام دهند ، آنچه طاقت فرساست ، آنچه به آن ناچارند ، حسد ، فال بد و افكارى كه ناشى از وسوسه در جهان آفرينش است تا به لب و زبان نياورند . [ اين روايت معروف به « حديث رفع » است و فقها به تفصيل در بارهء اين حديث سخن گفته‌اند ] 124 - كسى از شما از اينكه خواب ديدن از او برداشته شده است غمگين نباشد ؛ زيرا هر گاه كسى در علم و دانش ريشه دار و محكم شد ، خواب ديدن از او برداشته شود 125 - دو گروه از امّت من هستند كه اگر خوب باشند ، امت من نيز خوب خواهند بود و اگر بد باشند امّت من بد خواهند شد . گفتند : اى پيامبر خدا ! آن دو گروه چه كسانىاند ؟ فرمود : دانشمندان و زمامداران 126 - كاملترين مردم از لحاظ خود ، خدا ترسترين و فرمانبردارترين آنان از خداست و كمخردترين مردم ، بيمناكترين و فرمانبردارترين آنان از سلطان است 127 - همنشينى با سه گروه دل را مىميراند : نشستن با فرومايگان ، گفتگو با زنان و مجالست با ثروتمندان .

85