و هم چنين اگر خرگوشى يا روباهى را صيد نمايد ، كفاره اش يك گوسفند است و به اندازهء قيمت گوسفند نيز بايد صدقه دهد . و اگر كبوترى از كبوتران حرم را بكشد ، بايد يك درهم صدقه بدهد و يك درهم نيز دانه براى كبوتران حرم تهيه نمايد و اگر جوجه كبوتر باشد نيم درهم و اگر تخم باشد يك چهارم درهم . و هر خلافى كه شخص محرم از روى ناآگاهى يا خطا مرتكب گردد كفاره ندارد جز شكار كه كفاره دارد خواه عالم باشد خواه جاهل ، از روى خطا باشد يا از روى عمد . و هر خلافى كه برده مرتكب شود كفاره اش بر عهدهء صاحبش است و هر خلافى كه از كودك نابالغ سرزند كفاره اى ندارد و اگر بار دوم شكار كند [ كفاره ندارد ولى ] خدا از او انتقام خواهد كشيد . اگر شخصى در حال احرام شكار را به ديگرى نشان دهد و او آن را بكشد ، كفاره بر عهدهء نشان دهنده است .
و آن كس كه اصرار دارد و توبه نمىكند ، غير از پرداخت كفّاره ، در آخرت عذاب نيز خواهد شد و اگر توبه كند ، پرداخت كفّاره جبران نمايد و ديگر در آخرت عذاب نخواهد شد . و اگر شبانه از آشيانه از روى خطا شكار كرده كفّاره اى بر او نيست مگر آن كه قصد شكار داشته باشد ؛ پس اگر عمدا شكار نمايد چه شب باشد و چه روز ، كفّاره بر عهدهء اوست و آن كه در احرام حجّ است بايد كفّاره را در مكَّه قربانى كند . [ قبلا گفت در منى قربانى نمايد احتمالا اشتباهى در متن روايت رخ داده است ] . راوى گويد :
مأمون دستور داد اين احكام را كه امام جواد عليه السّلام فرمودند ثبت نمايند . سپس روى به خويشان نزديك خود كرد كه با اين ازدواج مخالفت مىورزيدند و گفت : آيا در ميان شما كسى بود كه چنين پاسخى گويد ؟ گفتند : نه ، به خدا سوگند نه ما مىتوانستيم و نه قاضى القضاة ! و همچنين گفتند : اى امير مؤمنان ، تو به حقيقت امر از ما داناتر بودى .
مأمون گفت : واى بر شما ! آيا نمىتوانيد اهل اين خانواده از سنخ اين مردم نيستند ؟ آيا نمىدانيد كه پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله كه بيعت كودكان را نپذيرفت امّا بيعت حسن و حسين را كه دو كودك بودند قبول فرمود ؟ آيا نمىدانيد پدرشان على عليه السّلام در نه سالگى به پيامبر صلَّى الله عليه و آله ايمان آورد و خدا و رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ايمان او را قبول كردند ، در حالى كه ايمان هيچ كودكى مورد قبول واقع نشد ؟ و پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله هيچ كودكى را غير از او به اسلام فرا نخواند ؟ آيا نمىدانيد كه اين خانواده از نژاد يك ديگرند و آنچه بر آخرين آنان جارى است همان است كه بر نخستين آنان جارى گشته است ؟

821