امام ابرى بارانزا و بارانى پيوسته و يك ريز و آسمان سايه گستر و زمينى فراخ و چشمه اى جوشان و بركه و گلستان است .
امام ، امينى دوست و پدرى مهربان و برادرى بىنظير و مادرى دلسوز فرزند خردسال خويش و پناهگاه بندگان است .
امام ، امين خداوند در زمينش و در ميان آفريدگانش و حجت او بر بندگانش و جانشين او در سرزمينهايش و دعوتكنندهء به خدا و پاسدار حريم خداست .
امام ، از گناهان ، پاك و از عيبها ، مبرّا و به علم ، اختصاص يافته و به بردبارى شناخته شده و نظام دين و بزرگمندى مسلمين و خشم برانگيز منافقين و تباهى كافرين است .
امام ، يگانهء دوران خويش است ، كسى با او برابرى نكند و دانشمندى همسنگ او نباشد و نظيرى برايش يافت نشود ، هر فضيلتى بىآن كه بخواهد يا بجويد به او اختصاص دارد ، بلكه فضيلت از سوى خداى فضيلت بخش بخشش پيشه است . پس چه كسى باشد كه به شناخت امام يا كنه وصف او دست يابد ؟
هيهات هيهات ! خردها به بيراهه رفته‌اند و خاطرها سرگردان و انديشه‌ها حيران و سخنرانان زبان برگرفته و شاعران وامانده و اديبان ناتوان و سخندانان الكن و دانشمندان فرومانده از توصيف منزلتى از منزلتهاى او يا فضيلتى از فضيلتهاى اويند و به فروماندگى و كوتاهى خويش اقرار دارند ، پس چگونه توانند كه همهء صفتهايش يا چگونگى آن را توصيف كنند ؟ و يا كسى كه جايگزين او گردد يافت شود يا بىنيازى همچون او باشد كه نياز نيازمندان را برآورد ؟ از كجا ؟ و حال آن كه او در جايگاه ستاره اى است كه از دسترس دستيازان و از توصيف وصفكنندگان بدور است . آيا گمان دارند كه امام جز در خاندان رسول خدا صلَّى الله عليه و آله يافت شود ؟ به خدا سوگند كه خودشان خويشتن را دروغ پرداز شمارند و بيهوده آرزو بردند ، از گردنهء بلند و جايگاه لغزنده اى كه به پايين مىلغزد بالا رفتند ،

799