و « امّت » است ؛ زيرا « آل » از اوست و « امّت » اگر از « آل » نباشد از او نيست . پس اين دهمى .
و امّا يازدهم ، سخن خداوند در سورهء مؤمن است كه از گفتهء مردى حكايت مىكند كه « و مردى مؤمن از خاندان فرعون كه ايمان خود را نهان مىداشت گفت : آيا مردى را مىكشيد كه مىگويد : پروردگار من خداست ؟ و مسلَّما براى شما از جانب پروردگارتان دلايل آشكارى آورده است . . . تا پايان آيه » . [ مؤمن [ غافر ( 49 ) ، آيهء 28 ] و آن مرد پسر دايى فرعون بود و او را به نسل فرعون نسبت داد و به آئينش نسبت نداد و همين طور به خاطر اينكه ما به واسطهء زاده شدن از نسل رسول خدا از خاندان او هستيم [ از ديگران ] متمايزشده‌ايم و با مردم در دينش عموميت داريم . پس اين فرق ديگرى ميان « آل » و « امّت » است . پس اين يازدهمى .
و امّا دوازدهم ، سخن خداوند است كه فرمود : « و خانواده ات را بر نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش » . [ طه ( 20 ) ، آيهء 132 ] خداوند ما را با اين ويژگى متمايز ساخت ؛ چرا كه همراه امر فرمودن در مورد نماز به ما نيز فرمان داد و ما را از امّت متمايز نمود .
رسول خدا صلَّى الله پس از فرو فرستاده شدن اين آيه هر روز تا نه ماه هنگام نمازهاى پنجگانه به در خانهء على و فاطمه عليهم السّلام تشريف مىآوردند و مىفرمودند : « نماز ! خداوند شما را رحمت كند » و خداوند هيچ كدام از فرزندان پيامبر را به اين گونه بزرگمندى كه بر ما داشته و ما را از تمامى خاندانش متمايز ساخته ، ارج ننهاده است .
پس اين فرق ديگرى ميان « آل » و « امّت » است . * ( وَالْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ) * و صلَّى الله على محمّد نبيّه .
وصف نمودن امام رضا عليه السّلام از امامت و امام و جايگاه آن عبد العزيز بن مسلم گفت : همراه امام رضا عليه السّلام در مرو بوديم و در مسجد جامع آن شهر جمع شديم و مردم در موضوع امامت بحث و گفتگو مىكردند و اختلاف عقيدهء بسيارى را ذكر كردند ، پس من به خدمت سرور و مولايم امام رضا عليه السّلام رسيدم و او را از سخنان مردم آگاه نمودم . امام رضا عليه السّلام لبخندى زد ، آنگاه فرمود : اى عبد العزيز ، اين طايفه ندانستند و در دين خويش فريفته شدند .
به درستى كه خداوند جليل و عزيز ، جان پيامبرش صلَّى الله عليه و آله را نستاند تا آن هنگام كه دين را بر او كامل ساخت و قرآن را بر او فرو فرستاد كه آشكاركننده هر چيزى بود

793