و بعد خويشاوندان رسول خدا را در آنچه كه از غنيمت بدون پيكار و غنيمت همراه پيكار و غير آن كه خداوند عزيز و جليل براى خود پسنديده بود براى آنان نيز پسنديد و فرمود - و سخنش حقّ است - : « و بدانيد كه هر چيزى را به غنيمت گرفتيد يك پنجم آن براى خدا و پيامبر و از آن خويشاوند [ او ] . . . است » . [ انفال ( 8 ) ، آيهء 41 ] پس اين تأكيدى محكم و امرى هميشگى براى آنان ، تا روز واپسين در كتاب گوياى خداوندى است كه « از پيشروى آن و از پشت سرش باطل بسويش نمىآيد . وحى نامه اى است از حكيمى ستوده » .
[ فصّلت ( 41 ) ، آيهء 42 ] و امّا سخن خداوند [ را كه در ادامهء اين آيه مىفرمايد ] : « و يتيمان و بينوايان » پس به راستى كه آنگاه كه يتيم ، يتيمىاش پايان پذيرد [ و به سن بلوغ رسد ] از غنيمت بردن بدر مىآيد و سهمى براى او نباشد و همين طور بينوا ، آنگاه كه بينوايىاش پايان پذيرد از غنيمت سهمى برايش نباشد و گرفتن غنيمت بر او حلال و روا نيست و حال آن كه سهم خويشاوندان رسول خدا تا روز واپسين براى توانگر و تهيدست پابرجاست ، زيرا هيچ كس از خدا و رسولش صلَّى الله عليه و آله توانگرتر نيست و با اين حال خداوند براى خويش سهمى و براى رسولش صلَّى الله عليه و آله سهمى قرار داد ، پس آنچه كه براى خود و رسولش پسنديد براى خويشاوندان رسول نيز پسنديد و همين طور از « فيء » [ غنيمتهاى به دست آمده بدون پيكار ] آنچه را كه براى خويش و پيامبرش صلَّى الله عليه و آله پسنديد براى خويشاوندان رسول خدا نيز پسنديد و همچنين در غنيمت براى آنان [ سهمى ] روا دانست . پس [ خداوند ] به خويش شروع فرمود و سپس پيامبرش صلَّى الله عليه و آله و بعد آنان را [ در آيه ] آورد و سهم آنان را با سهم خداوند و سهم رسولش صلَّى الله عليه و آله در كنار هم نهاد . و همين طور در فرمان پذيرى ، خداوند عزيز و جليل فرمود : « اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد ، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را نيز اطاعت كنيد » . [ نساء ( 4 ) ، آيهء 59 ] پس به خويش آغازيد و سپس رسولش و آنگاه خانوادهء رسول خدا را آورده و همچنين در آيهء ولايت : « ولىّ شما ، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه به او ايمان آورده‌اند » .
[ مائده ( 5 ) ، آيهء 55 ] پس ولايت آنان را با فرمان پذيرى از رسول خدا در كنار فرمان پذيرى از خويش قرار داد همان گونه كه سهم خويش را همراه سهم رسولش با سهم آنان در غنيمت و فيء هم رديف قرار داد . پاك و منزه باد خداوند ، چه قدر نعمتش بر اين خاندان بزرگ است . پس آنگاه كه موضوع صدقه به ميان آمد ، خداوند خويش را - عزّ ذكره - از صدقه منزّه داشت و رسولش صلَّى الله عليه و آله را منزّه داشت ، و خانوادهء رسول خدا را نيز از صدقه منزه نمود و فرمود : « صدقات تنها به تهيدستان و بينوايان و متصدّيان [ گردآورى و پخش ] آن و كسانى كه دلشان به دست آورده مىشود و در [ راه آزادى ] بردگان

789