اى هشام ! حيا از ايمان باشد و ايمان در بهشت است و بىحيايى از درشتى است و درشتى در دوزخ است .
اى هشام ! سخن گويان سه گونه‌اند : سود برنده و سالم و بيهوده گو ؛ امّا سود برنده همان يادكنندهء خداوند است و امّا سالم همان ساكت است و امّا بيهوده گو كسى است كه در باطل غرق مىشود . به راستى خداوند بهشت را بر هر ناسزاگوى بد زبان بىحيا كه از هر چه گويد و بر او گويند باكى ندارد حرام كرده است . و ابو ذر - رضى الله عنه - بارها مىفرمود : اى خواهندهء دانش به راستى اين زبان هم كليد نيكى است و هم كليد بدى ؛ پس همان گونه كه بر طلا و نقره ات مهر مىزنى بر دهانت نيز مهر بزن .
اى هشام ! چه بد باشد آن بنده اى كه دو رو و دو زبان است . برادرش را جلوى رويش مىستايد و در پشت سرش گوشتش را [ با غيبت از او ] مىخورد ، اگر به برادرش چيزى بخشيده شود بر او رشك برد و هنگامى كه دچار بلايى شود وارهاندش . به راستى سريعترين نيكى در پاداشگيرى احسان است و سريعترين بدى در كيفر دهى ، ستم است و همانا بدترين بندگان خدا كسى است كه به خطر بد زبانيش همنشينى با او را ناخوشايند مىدارى . آيا مردم را چيزى جز دروشدهء زبانهايشان به دوزخ واژگون مىكند ؟ از مسلمانى مرد رها كردن سخن بيهوده است .
اى هشام ! مرد ، مؤمن نباشد تا اينكه هراسناك اميدوار باشد و هراسناك اميدوار نباشد تا اينكه به آنچه هراس و اميد دارد عمل نمايد .
اى هشام ! خداوند جليل و عزيز فرمود : به عزت و بزرگى و قدرت و آبرو و فرازمندى مقامم سوگند كه بنده اى خواست مرا بر خواست خود برتر ندارد جز آن كه او را در نزد خودش بىنياز نمايم و همتش را در آخرت قرار دهم و در كسب و حرفه اش او را تأمين كنم و آسمانها و زمين را ضامن روزيش كنم و بالاتر از تجارت هر تاجرى سودى نصيبش سازم .

719