اى هشام ! چگونه كردارت در پيشگاه خدا پاك باشد و حال آن كه خرد خويش را از فرمان پروردگارت بازداشته اى و در غلبه بر خرد خويش از هواى نفست فرمان برده اى .
اى هشام ! شكيبايى بر تنهايى نشانهء نيروى خرد است ؛ پس هر كه به خداى تبارك و تعالى بينديشد از اهل دنيا و مشتاقان به آن ، دورى جويد و به آنچه نزد پروردگارش باشد مشتاق گردد و خداى ، هنگام ترس از بىكسى ، مايهء آرامش او و در تنهايى همراه او و در تنگدستى باعث توانگرى او و در بىكسى ، عزّت دهندهء به اوست .
اى هشام ! آفريدگان براى فرمانبردارى از خدا آفريده شده‌اند و نجاتى جز در فرمانبردارى نيست و فرمانبردارى با دانش و دانش با يادگيرى و يادگيرى با خرد استوار گردد و دانش جز از دانشمند ربّانى به دست نيايد و شناخت دانشمند به خرد حاصل گردد .
اى هشام ! كردار اندك از خردورز چند برابر پذيرفته آيد و كردار بسيار از هوسباز و نادان پذيرفته نيايد .
اى هشام ! به راستى خردورز به اندك از دنيا كه همراه حكمت باشد خشنود شود و به حكمت اندك كه همراه دنيا باشد خشنود نشود و به همين سبب تجارتش سودآور است .
اى هشام ! اگر آنچه تو را كافى است ، بىنيازيت كند پس اندكترين چيز دنيا تو را كافى باشد و چون آنچه كه تو را كافى است بىنيازت نكند پس ديگر هيچ چيز از دنيا تو را كافى نخواهد بود .
اى هشام ! همانا خردورزان زياده بر نيازشان را رها كرده‌اند تا چه برسد به گناهان .
رها كردن دنيا فضيلت است و رها نمودن گناهان از واجبات .
اى هشام ! به راستى خردورزان در دنيا پارسايى كردند و به سراى واپسين دل بستند ؛ چرا كه آنان فهميدند كه دنيا ، خواهان است و خواسته شده و آخرت نيز خواهان است و خواسته شده . پس هر كه خواهان آخرت باشد ، دنيا جوياى او شود تا اينكه او روزيش را از دنيا برگيرد و هر كه دنيا را بخواهد آخرت ، او را بجويد ؛ پس مرگش در رسد و دنيا و آخرتش را تباه كند .

705