و سكوت كردن از هنگام روز تا به شب سزا نباشد و پس از هجرت ، بيابان گردى نباشد و پس از فتح مكه ، هجرت ارزشى ندارد و طلاق پيش از ازدواج ، و آزاد كردن غلام پيش از مالكشدنش معنى ندارد و فرزند را با وجود پدر ، و غلام را با وجود مولى و زن را با وجود شوهرش سوگندى نباشد و نمىتوان بر گناهى ، نذر كرد و سوگند خوردن بر قطع ارتباط خانوادگى صحيح نيست 181 - هيچ كس به كاميابى نرسد ، هر چند كه كارها بر وفق مرادش باشد ، جز آن كه از ميان سختىها به دست آورده باشد و هر كه به انتظار فرصتى بهتر ، فرصت در دسترس را از دست بدهد روزگار ، فرصت بهتر را [ نيز ] از او در ربايد ؛ چرا كه از نشانه‌هاى روزگار فرصت ربايى است و راه و رسم زمانه ، از دست دادن فرصت است 182 - احسان ، زكات نعمتها و شفاعت ، زكات مقام و بيمارىها زكات بدنها و گذشت ، زكات پيروزى است و هر آنچه كه زكاتش پرداخت شود از دست رفتنش را ، آسودگى باشد 183 - امام صادق عليه السّلام هنگام مصيبت مىفرمود : سپاس خداى را كه مصيبتى در دين من در نيفكند و سپاس خدايى را كه چون مىخواست مصيبت من بزرگتر از آنچه هست بشود مىشد و سپاس خدايى را كه كارى را خواست و شد 184 - امام صادق عليه السّلام فرمود : خداى مىفرمايد : هر كس سرگشته اى را از سرگشتگى برهاند او را ستايشگر بنامم و در بهشت خويش ، جايش دهم 185 - چون دنيا به مردمى روى كند نيكىهاى ديگران را نيز بر تن آنان كنند و آن هنگام كه دنيا از آنان روى گردان شود نيكىهاى خويش نيز از آنان ربوده شود 186 - دختران حسنه‌اند و پسران نعمتاند . براى حسنات پاداش آيد و از نعمتها بازخواست شود .

697