147 - محمّد بن قيس گفت : از ابى عبد الله در بارهء دو گروه از اهل باطل كه رو در روى هم مىجنگند پرسيدم كه آيا مىتوانم به آنان سلاح بفروشم ؟ امام صادق عليه السّلام فرمود : آرى ، سلاح دفاعى همچون زره و جوشن [ چيزى مانند زره ] و كلاه خود و مانند آن را بفروش 148 - [ صرف كردن ] چهار چيز در چهار چيز مجزى نيست : [ صرف كردن دارايى از ] خيانت و اختلاس [ از غنايم مسلمانان ] و دزدى و ربا در حج و عمره و جهاد و صدقه دادن مجزى نباشد 149 - به راستى خداوند دنيا را به دوست و دشمن بدهد ولى ايمان را جز به ويژگان از آفريدگانش ندهد 150 - هر كه مردم را به پيروى از خويش فراخواند در حالى كه كسى داناتر از او در ميان مردم باشد ، او بدعتگذارى گمراه است 151 - به امام صادق عليه السّلام عرض شد كه در وصيّت لقمان چه بود ؟ امام عليه السّلام فرمود : در آن سفارشهايى حيرت انگيز بود و حيرت فزاتر از همهء سفارشها اين بود كه به پسرش گفت : از خداى آن گونه هراسان باش كه اگر نيكى همهء جنّ و انس را به درگاهش ببرى باز هم تو را عذاب كند و به خداى آن گونه اميد داشته باش كه چون گناهان جن و انس را به درگاهش ببرى از تو درگذرد . آنگاه امام عليه السّلام فرمود : هيچ مؤمنى نيست جز آن كه در دلش دو نور باشد : نور هراس و نور اميد كه اگر اين را وزن كنند بر آن فزونى نيابد و اگر آن را وزن كنند بر اين فزونى نيابد 152 - ابو بصير گفت : از ابى عبد الله عليه السّلام در مورد ايمان پرسيدم . امام صادق عليه السّلام فرمود :
ايمان به خدا اين است كه از او نافرمانى نشود . عرض كردم : پس اسلام چه باشد ؟
امام عليه السّلام فرمود : هر كس به شيوهء ما پرستش نمايد و قربانى كند 153 - هيچ كس سخن ارشاد بخشى نگويد و از آن سخن پيروى نشود . جز آن كه پاداشى برابر با پاداش عملكننده به دست آورد و هيچ كس سخن گمراه سازى نگويد و از آن سخن پيروى نشود جز آن كه بار گناهى همچون بار گناه عملكنندهء به آن ، بر دوش كشد .

683