104 - منافق چون از خداى و پيامبرش سخنى نقل كند دروغ گويد و آنگاه كه به خداى و پيامبرش وعده اى دهد سرباز زند و چون توانگر شود در دارايىاش به خدا و پيامبرش خيانت ورزد و اين همان سخن خداى عزيز و جليل است كه فرمود : « در نتيجه به سزاى آن كه با خدا خلف وعده كردند و از آن روى كه دروغ مىگفتند در دلهايشان تا روزى كه او را ديدار مىكنند - پيامدهاى نفاق را باقى گذارد » [ توبه ( 9 ) ، آيهء 77 ] و فرمودهء او : « و اگر بخواهند به تو خيانت كنند پيش از اين [ نيز ] به خدا خيانت كردند [ و خدا تو را ] بر آنان مسلَّط ساخت و خدا داناى حكيم است » . [ انفال ( 8 ) ، آيهء 71 ] 105 - براى رسوايى مرد همين كافى است كه لباسى به تن كند كه او را انگشت نما سازد يا بر مركبى مشهور سوار شود . عرض كردم : مركب مشهور كدام است ؟ امام صادق عليه السّلام فرمود : ابلق [ دو رنگ ] 106 - هيچ كدام از شما به حقيقت ايمان دست نيابد مگر آن كه بيگانه ترين مردم به خود را براى خشنودى خدا دوست بدارد و نزديكترين مردم به خويش را براى خشنودى خدا ، دشمن بدارد 107 - هر كه را كه خداوند به او نعمتى دهد و او در دلش به نعمت آگاهى يابد و بداند كه بخشندهء نعمت بر او ، خداست شكر نعمت گزارده و اگر چه به زبان نياورد و هر كه بداند كه خداوند كيفر دهندهء گناهان است بىگمان طلب مغفرت نمايد و اگر چه به زبان نياورد و [ امام صادق عليه السّلام اين آيه را ] قرائت فرمود : « و اگر آنچه در دلهاى خود داريد آشكار يا پنهان كنيد خداوند شما را به آن محاسبه مىكند ؛ آنگاه هر كه را بخواهد مىبخشد و هر كه را بخواهد عذاب مىكند و خداوند بر هر چيزى تواناست » . [ بقره ( 2 ) ، آيهء 284 ] 108 - دو صفت هلاككننده‌اند : به راى خود به مردم فتوى دهى و نادانسته به آئينى بگروى 109 - امام صادق عليه السّلام به ابو بصير فرمود : اى ابا محمّد ! در عقايد مردم جستجو و تفتيش نكن كه بىدوست بمانى 110 - گذشت نيكو آن است كه بر گناه كيفر نكنى و شكيبايى نيكو آن است كه در آن شكوه اى نباشد .

671