37 - چهار چيز است كه در وجود هر كس باشند او در نور اعظم خداوند - عزّ و جلّ - است : كسى كه پناه كارش گواهى دادن به اين باشد كه معبود [ راستينى ] جز خداوند يگانه نيست و اينكه من رسول خدا هستم ؛ آن كه چون مصيبتى به او رسد ، گويد : « * ( إِنَّا لِلَّه وَإِنَّا إِلَيْه راجِعُونَ ) * » و كسى كه چون خيرى به او برسد ، گويد : « * ( الْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ) * » و آن كه چون مرتكب گناهى شود ، گويد : « استغفر الله و أتوب إليه » 38 - به هر كس چهار چيز دادند از چهار چيز ديگر محرومش نساختند : به كسى كه آمرزشجويى داده شد از مغفرت الهى بىبهره نماند ، به هر كه توفيق شكرگزارى داده شد از فزونى نعمت دريغ نشود ، به هر كه راه توبه را نشان دادند از پذيرش توبه اش كوتاهى نشود و به هر كه اجازه دعا داده شد از اجابت آن دريغ نگردد 39 - دانش گنجينه هايى است كه كليدهايش پرسش است ، پس بپرسيد - خداوند شما را رحمت كناد ! ، زيرا در اين پرسش و پاسخ چهار كس اجر و مزد گيرند :
پرسشگر ، پاسخگو ، شنونده و دوستدار آنان 40 - از دانشمندان بپرسيد ، با حكما گفتگو كنيد و با تهيدستان همنشينى نماييد 41 - فضل دانش در نزد من محبوبتر از فضل پرستش است و بهترين ديانت شما پارسايى است 42 - كسى كه بدون علم و دانش براى مردم فتوى دهد ، فرشتگان آسمان و زمين او را نفرين مىكنند 43 - همانا بلاى بزرگتر قرين پاداش بزرگتر است ؛ چون خداوند متعال بنده اى را دوست بدارد ، او را مىآزمايد و به بلا مبتلا مىسازد ، پس اگر خشنود شود ، از خشنودى الهى برخوردار و اگر خشمگين شود ، سزاوار خشم الهى خواهد بود 44 - مردى نزد آن حضرت صلَّى الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا ، مرا اندرز ده ! پيامبر فرمود : هيچ چيزى را با خداوند شريك قرار مده حتى اگر به آتش انداخته شوى و شكنجه گردى كه در قبال اين [ حركت توحيدى ] ، دلت آرام مىگيرد . از پدر و مادرت اطاعت كن و به آنان نيكى نما ؛ چه زنده باشند و چه مرده اگر به تو امر كنند تا دست از خانواده و مال و منال خويش بردارى ، طبق خواستهء آنها عمل كن كه اين از ايمان است .
نماز واجب را به عمد ترك مكن ؛ زيرا كسى كه نماز واجب را به عمد ترك نمايد ، امان الهى از او برداشته مىشود . مبادا مى ، نوشى يا از مستى آورهاى ديگر استفاده كنى ؛ زيرا اين هر دو [ مورد ] كليد همهء بدىهايند .

67