پس از اينجاست كه پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود : « كسى كه پنج دانه خرما ، يا پنج گرده نان ، يا چند دينار يا درهم دارد و مىخواهد آنها به مصرف رساند ، در درجهء اول بر پدر و مادر خود خرج نمايد و در درجهء دوم براى خودش و زن و فرزندش و در درجه سوم براى خويشاوندان و برادران مؤمنش و در درجهء چهارم براى همسايگان فقيرش و در درجهء پنجم در راه خدا به مصرف رساند . اين پنجمى بعد از همهء آنهاست و از اجر كمترى برخوردار مىباشد . پيامبر صلَّى الله عليه و آله وقتى كه شنيد مردى از انصار مرده و كودكان صغيرى از او به جا مانده و او همهء دارايى خود را كه پنج يا شش برده بوده هنگام مرگ آنان را آزاد نموده است ، فرمود : « اگر قبلا به من اطلاع داده بوديد نمىگذاشتم آن مرد را در گورستان مسلمانان دفن كنيد . او چند كودك صغير از خود به جا گذاشته تا از مردم گدايى كنند ! » . سپس امام صادق صلَّى الله عليه و آله در ادامه فرمود : پدرم برايم حديث كرد كه پيامبر صلَّى الله عليه و آله فرمود : « هزينه را از كسى آغاز كن كه نانخور توست و به ترتيب نزديكى ، كه هر كس به تو نزديكتر است مقدّمتر است » .
علاوهء بر همهء اينها ، قرآن در ردّ سخنان و مسلك شما ، گوياست و به صورتى واجب از سوى خداوند عزيز و حكيم مورد نهى واقع شده است آنجا كه مىفرمايد :
« [ آن تقوا پيشگان ] كسانىاند كه چون انفاق كنند ، نه ولخرجى مىكنند و نه تنگ مىگيرند و ميان اين دو روش راه اعتدال و ميانه را بر مىگزيند » . [ سورهء فرقان ( 25 ) ، آيهء 67 ] .
آيا نمىبينيد كه خداوند تبارك و تعالى آن راه و روشى كه شما مردم را به آن فرا مىخوانيد مورد سرزنش قرار داده و اسرافكاران را نيز سرزنش كرده است و در چند آيه از قرآن مىفرمايد : « به راستى ، خدا اسرافكاران را دوست ندارد » . [ انعام آيهء 141 و اعراف ، آيهء 31 ] . خداوند مردم را از اسراف و ولخرجى نهى كرده همان طور كه از خسّت و تنگ نظرى نهى نموده است و از مردم خواسته كه ميانه روى را پيشه خود سازند . نه اينكه انسان هر چه دارد به ديگران بخشد و سپس از خدا درخواست روزى نمايد كه خداوند چنين دعايى را هرگز مستجاب نمىكند ؛ زيرا پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله فرموده : « دعاى چند دسته از امّت من مستجاب نشود : مردى كه از خداوند بدى براى پدر و مادر خود بخواهد ، مردى كه به كسى قرض داده و از طرف ، گواه و سندى نگرفته و او مال را خورده است ، مردى كه بر زنش نفرين نمايد در حالى كه خدا طلاق آن زن به اختيار او گذاشته است و مردى كه در خانهء خود نشسته و دست روى دست گذاشته و مىگويد : « پروردگارا ، به من روزى ارزانى دار » و خود دنبال روزى نرود .
خداوند در پاسخ اين بنده اش ، مىگويد : بندهء من ! مگر نه اين است كه من راه تحصيل روزى را براى تو باز كرده‌ام ؟ !

631