و فرمودى : هر كس يكى از آنها را اسير نمايد سهم او از غنائم مردمان چنين و چنان است و هر كس يكى از دشمنان بكشد او را [ پاداش ] چنين و چنان است . راستش من دو تن از آنها را كشته‌ام و بر آن بيّنه [ دو گواه عادل ] دارم و يكى از دشمنان را اسير كرده‌ام ؛ پس اى پيامبر خدا ، آنچه را بر خود واجب ساخته اى به ما ارزانى دار ، آنگاه بنشست . پس از او ، سعد بن عباده برخاست و عرض كرد : يا رسول الله ، مانعى از قبيل ترس از دشمن يا بىرغبتى به اجرت و كسب غنيمت بر سر راه ما نبود تا مانند رزمندگان براى دستيابى به غنائم اقدام كنيم ، بلكه ترس ما از اين بود كه اگر از اطراف تو دور شويم [ و به جمع آورى غنائم پردازيم ] افرادى از لشكر مشركان بر تو حمله ور شوند و چون تو را بىياور يافتند بر تو هجوم آورند و آسيبى به وجود مبارك رسانند .
اينك اگر به اين رزمندگان آنچه مىخواهند بدهى ، رزمندگان ديگر [ كه به جمعآورى غنائم نپرداختند ] دست خالى و بىنصيب از غنيمت به مدينه بر مىگردند ، آنگاه بنشست . سپس همان انصارى برخاست و همان سخنان خود را تكرار كرد ، آنگاه بنشست . هر يك از آن دو ، سه بار سخنان خود را تكرار كردند . پيامبر صلَّى الله عليه و آله روى از آنان بگردانيد و در اين هنگام خداى عزّ و جلّ اين آيه را نازل فرمود : « از تو در بارهء انفال مىپرسند » [ سورهء انفال ( 8 ) ، آيهء 1 ] و انفال نامى فراگير بود براى آنچه در آن روز به دست آورده بودند ، مانند گفتهء خدا : « آنچه خدا از دارايى ساكنان آن قريه‌ها عايد پيامبرش گردانيد . . . » [ سورهء حشر ( 59 ) ، آيهء 6 ] و نيز اين آيه « و هر چه به چنگ آرى » [ انفال ( 8 ) ، آيهء 42 ] و نيز اين آيه : « بگو : انفال اختصاص به خدا و پيامبر او دارد » . [ سورهء انفال ( 8 ) ، آيهء 1 ] به اين طريق ، خداوند آن را از دست آنان خارج نمود ، و از آن خود و پيامبرش ساخت و آنگاه فرمود : « پس از خدا پروا داريد و با يك ديگر سازش نماييد و اگر ايمان داريد از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد » . [ سورهء انفال ( 8 ) ، آيهء 1 ] چون پيامبر صلَّى الله عليه و آله به مدينه بازگشت ، خدا اين آيه را فرو فرستاد : « و بدانيد كه هر چيزى را به غنيمت گرفتيد ، يك پنجم آن براى خدا و پيامبر و از آن خويشاوندان او و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان است ، اگر به خدا و آنچه بر بندهء خود در روز جدايى [ حقّ از باطل ] - روزى كه آن دو گروه با هم روبرو شدند - نازل كرديم ، ايمان آورده‌ايد » .
[ سورهء انفال ( 8 ) ، آيهء 41 ] .
امّا اينكه فرمود : « اختصاص به خدا دارد » به اين معنى است انسانى مىگويد :
اين از براى خداست و براى توست كه سهم مخصوصى براى خدا از آن برداشته نمىشود .
پس پيامبر صلَّى الله عليه و آله آن غنيمتى را كه به دست آورده بود به پنج سهم تقسيم كرد و سهم خدا را براى خود برداشت تا نام خود را با آن زنده نگهدارد و پس از خود آن را به ارث گذارد و سهمى هم از آن به خويشان خود از فرزندان عبد المطلب داد

619