37 - بهترين زمامدار كسى است كه سه ويژگى داشته باشد : مهربانى ، بخشندگى و دادگرى 38 - سه چيز است كه نبايد زمامدار در آن كوتاهى نمايد : تأمين امنيّت مرزها ، رسيدگى به شكايتها و انتخاب نيك مردان براى امور مردمان 39 - رعايت سه چيز در بارهء زمامداران بر كارمندان و مردمان واجب است :
فرمانبردارى از زمامداران ، خيرخواهى براى آنان در غياب و حضورشان ، و دعا براى پيروزى و بهبود امورشان 40 - بر فرمانروا لازم است براى خواص و عوام سه چيز را رعايت نمايد : پاداش ارزنده به نيكوكار دهد تا در آن كار نيك بيشتر ترغيب شود ، از گناهان بدكار چشم پوشى كند تا توبه پيشه سازد و دست از گمراهى بردارد ، و با احسان و انصاف خود بين آنان وحدت ايجاد نمايد 41 - سه چيز است كه هر فرمانروايى آن را دست كم گيرد و در آن تساهل ورزد برايش گران تمام مىشود : گمنام كم فضلى كه از جمع مردم كناره گرفته ، دعوتكننده به بدعتى كه كار خود را با سپر ساختن امر به معروف و نهى از منكر پيش مىبرد ، و مردم شهرى كه كسى را به رياست خود برگزيده‌اند تا از اجراى حكم فرمانروا در باره آنان ، جلوگيرى نمايد 42 - خردمند هيچ كس را سبك نشمارد به ويژه سه گروه را : دانشمندان ، زمامداران و برادران [ دين ] ؛ زيرا هر كه دانشمندان را سبك شمارد [ و ارزشى براى آنها قائل نشود ] دين خود را تباه سازد ، هر كه زمامداران را سبك شمارد [ و آنان را دست كم گيرد ] دنياى خود را بر باد دهد و هر كه برادران [ دينى ] را سبك به حساب آورد [ و احترامى براى آنان قائل نشود ] به مردانگى خود آسيب رسانده است 43 - اطرافيان زمامدار را سه گروه يافتيم : گروهى طرفدار امور خير هستند كه اين گروه بر خود و زمامدار و مردم مايهء خير و بركتاند ، گروهى هدف نهايىشان حفظ پست و مقام خودشان است و بس . اين گروه نه قابل ستايشاند و نه قابل نكوهش بلكه به نكوهش نزديكترند ، و گروه هم طرفدار شرارتاند كه اين گروه بر خود و زمامدار مايهء مذمّت و بدبختىاند .

575