اى پسر نعمان ! از هر كه سؤالى علمى شود و [ او صادقانه ] بگويد : نمىدانم ، با علم و دانش منصفانه رفتار كرده است . مؤمن تا نشسته است كينه اى [ خشمآلود ] دارد و همين كه از جاى خود برخيزد آن كينهء [ خشم آلود ] برود .
اى پسر نعمان ! به راستى ، عالم نمىتواند تو را از هر چه مىداند آگاه سازد ؛ زير آن سرّ الهى است كه به طور محرمانه به جبرئيل عليه السّلام سپرده و جبرئيل عليه السّلام هم آن را محرمانه در اختيار محمد صلَّى الله عليه و آله نهاده و محمد صلَّى الله عليه و آله آن را به على عليه السّلام سپرده و على عليه السّلام به حسن عليه السّلام سپرده و حسن عليه السّلام به حسين عليه السّلام سپرده و حسين عليه السّلام به على [ سجّاد ] عليه السّلام سپرده و على [ سجّاد ] عليه السّلام به محمّد [ باقر ] عليه السّلام و محمّد [ باقر ] عليه السّلام هم آن را به هر كه صلاح دانسته سپرده است ، پس شتاب نكنيد ، به خدا سوگند ! اين امر سه بار نزديك شده بود ولى در اثر افشاگرى [ پيش از موعد ] شما ، خداوند آن را به تأخير انداخت . به خدا سوگند كه شما هيچ راز [ و نقشه سرّى ] نداريد مگر آن كه دشمنان شما به آن آگاه تر از خود شما هستند ! اى پسر نعمان ! مراقب خود باش كه تو از من نافرمانى كردى ؛ راز مرا فاش مكن ؛ زيرا مغيرة بن سعيد بر پدرم دروغ بست و راز او را فاش ساخت و براى همين خداوند سوز آهن را به او چشانيد . ابو الخطَّاب هم بر من دروغ بست و رازم را فاش نمود . پس خداوند سوز آهن را به او چشانيد . و هر كه امر ما را پنهان نگه دارد خداوند او را در دنيا و آخرت بيارايد و محفوظش سازد و از سوز آهن و تنگناى زندانها محفوظش نمايد .
آن چنان بنى اسرائيل دچار قحطى شدند كه رمه‌ها و فرزندانشان هلاك گشتند ، در اين هنگام موسى بن عمران عليه السّلام به درگاه خدا دعا كرد و خداوند فرمود : اى موسى ! آنان به طور علنى زنان كردند و ربا خوردند و به آبادى كنيسه‌ها همّت گماشتند ولى زكات خود را نپرداختند . حضرت موسى عليه السّلام عرض كرد : بار الها ! با رحمت خود آنان را مورد مهرورزى خود قرار ده ؛ زيرا آنان خردورز نيستند ؛ پس خداوند به موسى عليه السّلام وحى كرد كه من پس از چهل روز براى آنان باران خواهم فرستاد و آنان را امتحان خواهم كرد . بنى اسرائيل اين موضوع را به گوش همگان رساندند و راز الهى را فاش ساختند ؛ لذا خداوند چهل سال باران را بر آنان بند آورد ! كار شما نيز نزديك شده بود ولى شما آن را در محافل خود فاش ساختيد . [ لذا به تأخير افتاد ] اى ابو جعفر [ منظورش همان پسر نعمان است ] ! شما را به مردم ديگر چه كار ؟ دست از مردم بداريد و هيچ كس را به اين امر فرا نخوانيد . [ ظاهرا اين حكم در دوران تقيه شيعيان باشد ]

557