57 - ارتباط خويشاوندى ، كردارها را پاكيزه دارد و دارايى را فزون كند و گرفتارى را دور سازد و حساب [ روز جزا ] را آسان نمايد و مرگ را عقب اندازد 58 - اى مردم ! به راستى شما در اين دنيا در تيررس تيرهاى مرگ هستيد .
هيچ كس از شما روزى از زندگىاش را پشت سر ننهد . جز آن كه روزى ديگر از عمرش سپرى گردد . پس كدامين لقمه گلوگير نيست يا كدام آشاميدنى راه گلو را نگيرد . از اين منزلگه كوچ ، سراى پيش روى خود را آباد كنيد ؛ چرا كه امروز غنيمت است و فردا را ندانى از آن كيست ؟ اهل دنيا مسافرانى هستند كه بار و بنديل خود را در سرايى دگر [ آخرت ] باز كنند . ريشه‌ها [ پيشينيان ] نابود شدند و ما شاخه‌هاى آنهاييم . چون ريشه رود ، شاخه چسان بماند ؟ كجايند آنان كه از شما بيشتر زيستند و بلند آرزوتر بودند ؟ اى فرزند آدم ! آنچه را كه توان دور ساختنش را ندارى تو را پيش آمد و آنچه كه بازنگردد از دستت رفت ؛ پس زندگى زودگذر را زندگى نخوان ، چه چيزى عايد تو شود جز خوشىاى كه به مرگت كشاند و اجلت را نزديك سازد ؟ ! پس گويى تو دوستى از دست رفته و سايه اى از بين رفته گشته اى . پس مىبايست خويش را دريابى و جز آن را وانهى و از خداى يارىجويى تا ياريت نمايد 59 - هر كه آن گونه نيكى كند كه با او كرده‌اند تنها جبران نموده و آن كه دو چندان جبران كند سپاسمندى نموده و آن كس كه سپاس دارد ، بزرگوار است و آن كه بداند هر چه كرده بر خودش كرده انتظار سپاس مردم را نكشد و فزون شدن مهر مردم را نخواهد . پس از ديگرى نخواه كه در آنچه براى خود كرده اى و آبرويت را بدان حفظ نموده اى ، تو را سپاس گزارد و آگاه باش كه نيازمند با خواهش كردن از تو ، آبرويش را نگه نمىدارد پس تو آبرويت را با نيكى نمودن به او نگهدار 60 - به راستى خداوند به بندهء مؤمن با بلا و سختى ، لطف نمايد همان طور كه مسافر خانواده اش را با سوغاتى مورد لطف قرار دهد .

533