پس تا آنجايى كه در توان داريد خدا را پرهيزگارى نماييد و به سخنانش گوش سپاريد و فرمان بريد و از او پروا كنيد و از اندرزهاى الهى پند گيريد . من همين قدر مىدانم كه بسيارى از شما در اثر نافرمانى وامانده شده‌ايد و باز هم از گناهان دست بر نمىداريد و با اينكه به دين او ضربه زده باز هم آنها را بد نمىداند . آيا فرياد الهى را نمىشنويد كه آنها را عيب مىداند و حقير به شمار مىآورد و مىفرمايد : « بدانيد كه زندگى دنيا ، در حقيقت ، بازى و سرگرمى و آرايش و فخر فروشى شما به يك ديگر و فزونجويى در اموال و فرزندان است . مثل آنها چون مثل بارانى است كه كشاورزان را رستنى آن باران به شگفتى اندازد ، سپس آن كشت خشك شود و آن را زرد بينى ، آنگاه خاشاك شود . و در آخرت ، دنيا پرستان را عذابى سخت است و مؤمنان را از جانب خدا آمرزش و خشنودى است و زندگانى دنيا جز كالاى فريبنده نيست .
براى رسيدن به آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش چون پهناى آسمان و زمين است و براى كسانى آماده شده كه به خدا و پيامبرانش ايمان آورده‌اند ، بر يك ديگر سبقت جوييد . اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد آن را مىدهد و خداوند را فزون بخشى بزرگ است » [ سورهء حديد ( 57 ) ، آيهء 20 - 21 ] و همچنين مىفرمايد : « اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد ، از خدا پروا داريد و هر كسى بايد بنگرد كه براى فرداى خود از پيش چه فرستاده است و باز از خدا پروا داريد . در حقيقت ، خدا به آنچه مىكنيد آگاه است . و چون كسانى مباشيد كه خدا را فراموش كردند و او نيز آنان را دچار خود فراموشى كرد ؛ آنان همان نافرمانانند » [ سورهء حشر ( 59 ) ، آيهء 18 - 19 ] پس اى بندگان خدا ، از خدا پروا داريد و به فكر بپردازيد و براى آن هدفى كه آفريده شده‌ايد عمل كنيد ؛ زيرا خدا شما را بيهوده نيافريده و سر خود رها نساخته ، خود را به شما شناسانده و پيامبرش را به سوى شما فرستاده و كتابش را بر شما نازل كرده كه حلال و حرام و حجّتها و مثلهايش در آن ذكر شده است ؛ پس از خدا پروا داريد كه پروردگارتان بر شما حجّت آورده و فرموده : « آيا دو چشمش نداده‌ايم ؟ و زبانى و دو لب . و هر دو راه [ خير و شرّ ] را بدو نموديم » [ سورهء بلد ( 90 ) ، آيهء 8 - 10 ] ؛ پس اين آيات بر شما حجّت است ، لذا تا آنجا كه در توانتان هست از خدا پروا داريد ؛ زيرا هيچ قدرتى نيست جز به خدا و توكَّلى نيست مگر بر او . و صلَّى الله على محمّد [ نبيّه ] و آله .

481