هان ! آن زنازاده پسر زنازاده ما را بر سر دو راهى قرار داده : انتخاب شريعت يا قبول خوارى و ذلَّت . ذلَّت پذيرى از ما به دور است ! ذلَّت را نه خدا و پيامبرش بر ما مىپسندد و نه مؤمنان و نه آن دامانهاى پاك كه ما را پرورده است و نه انسانهاى غيرتمند و نه افراد سرافراز . آرى ، اينان هرگز نمىپذيرند كه ما فرمانبردارى از فرومايگان را بر جانبازى رادمردان ترجيح دهيم . اينك من با همين افراد اندك از نزديكان و بستگانم به پيش مىتازم ، با آن كه دشمن سرسخت و پرشمار است و يارانم دست از يارى من كشيده‌اند . هان ! ديرى نپايد مگر همان اندازه كه بر اسب سوار شدند و آسياب جنگ به چرخش درآيد و گردنها آويزان گردد . اين عهدى است كه پدرم مرا در جريان آن گذارده ؛ پس شمار كار خود را فراهم كنيد و سپس تصميم خود را اجرا نمائيد و مهلت ندهيد . من توكَّل بر خدايى نموده‌ام كه پروردگار من و شماست و هيچ جاندارى نيست مگر آن كه زمام امرش در دست پروردگار است . به راستى ، پروردگارم بر راه راست است .
پاسخ امام حسين عليه السّلام به امپراطور روم هنگامى كه امپراطور روم نماينده اى را نزد امام حسين عليه السّلام و يزيد بن معاويه فرستاده بود ؛ البته اين خبر مفصّل است كه مقدار مورد نياز از آن را به اختصار مىآوريم .
نماينده امپراطور از ايشان در بارهء كهكشان و آن هفت چيزى كه مخلوق خدايند و در بيرون از رحم آفريده شده‌اند پرسيد . امام حسين عليه السّلام از شنيدن اين سؤال خنديد . به ايشان عرض كرد : چه چيز باعث خنده شما شد ؟ امام فرمود : زيرا تو از چيزهايى پرسيدى كه در برابر گستردگى علم چون خاشاكى در پهناى دريا باشد . امّا كهكشان [ با تمام عظمتش به مثابهء ] كمان خداست . و آن هفت چيزى كه در درون رحم آفريده نشده‌اند : نخستين آنها آدم عليه السّلام است ، سپس حوّا ، آن كلاغ [ كه قابيل دفن كردن را از او آموخت ] ، گوسفند ابراهيم عليه السّلام [ براى قربانى ] ، شتر خدا [ كه معجزه حضرت صالح عليه السّلام بود ] ، عصاى موسى عليه السّلام و آن پرنده اى كه عيسى بن مريم عليه السّلام آفريد .
سپس در بارهء روزى بندگان پرسيد امام حسين عليه السّلام فرمود : روزى بندگان در آسمان چهارم است كه خداوند آن را به اندازه فرو مىفرستد و به اندازه هم گشايش دهد .

421