150 - آمرزشطلبى همراه اصرار بر گناه ، خود گناه جديدى است 151 - شناخت خدايى را كه مىپرستيد در دلهاى خود جا دهيد تا عبادت با جوارح و اعضا براى شما سودبخش باشد 152 - آن كه دينش را وسيلهء خوردن سازد نصيبش از دين همان باشد كه مىخورد 153 - ايمان ، گفتارى است پذيرفتنى و كارى است قابل عمل و شناختى است قابل درك 154 - ايمان بر چهار پايه استوار است : توكَّل بر خدا ، واگذارى امور به خدا ، تسليم شدن در برابر فرمان الهى و راضى بودن به قضاى خدا . و پايه‌هاى كفر چهار چيز است : شيفتگى [ به دنيا ] ، هراس ، خشم و شهوت 155 - هر كه در دنيا پارسايى گزيند و بر ذلَّت آن بىتابى ننمايد و براى كسب عزّت در آن به رقابت نپردازد ، خدا او را بدون هدايت خلق ، راهنمايى كند و بدون آموختن او را بياموزد و حكمت را در دلش جاسازى نمايد و بر زبانش جارى سازد 156 - خدا را بندگانى است كه با دل و درونى خالص با او سودا نمايند و خداوند نيز پاداش خالص خود را به آنان ارزانى نمايد ؛ اينان در روز قيامت نامهء اعمالشان به پاكى عبور كند و چون در پيشگاه او بايستند نامهء اعمالشان را پر از اسرارى سازد كه با او در ميان گذاشته بودند 157 - اخلاقتان را رام خوبىها بسازيد و به سوى بزرگواريها بكشانيد و خود را به بردبارى عادت دهيد و بر مقدّم داشتن ايثارى كه نفستان شما را از آن باز مىدارد شكيبايى نماييد و مردم را زير ذره بين مگذاريد و با چشم پوشى از امور پست و مسائل پيش پا افتاده ، قدر و ارزش خود را بالا بريد . افراد ناتوانى كه انتظار كمك از شما دارند و شما نمىتوانيد انتظار آنان را برآورده سازيد ، حد اقل از وجاهت و اعتبار خود [ نزد ديگران ] استفاده كنيد و آنها را در برابر مشكلات سر پا نگهداريد .

387