126 - پروردگارا ! چه بدبخت است كسى كه آنچه از پادشاهى و قدرت تو مىبيند ، در كنار آن پادشاهى و قدرت تو كه به چشم و دلش نمىبيند ، در نگاه و دل او بس بزرگ نيايد و بدبختتر از او كسى است كه پادشاهى و قدرت مشهود و نامشهود تو در قياس با عظمت و جلال تو در چشم و دلش بس خرد و ناچيز نيايد . خدايى جز تو نيست ، پاك و منزّهى اى خدا ! همانا من از ستمكارانم 127 - به راستى ، دنيا سراى نابود شدن است و رنج بردن و دگرگونى و پند گرفتن .
نشانهء نابود شدن اينكه روزگار كمان خود را كشيده ، تيرهايش به خطا نرود و زخمهايش درمان نپذيرد . تندرست را به تير بيمارى زند و زنده را به تير مرگ . سراى رنج است ؛ زيرا آدمى فراهم مىآورد آنچه را كه نمىخورد و مىسازد آنچه را كه در آن نمىنشيند ؛ آنگاه به سوى خدا مىرود ، در حالى كه نه از آن مال ، پشيزى با خود مىبرد و نه از آن ساختمان ، خشتى ! سراى دگرگونى است ؛ زيرا يكى را بينى كه روزگارى بر [ نعمت و مال ] او حسرت مىخوردند ، امروز سزاوار دلسوزى شده است و يكى را بينى كه روزگارى او را سزاوار دلسوزى مىدانستند ، امروز بر [ نعمت و مال ] او حسرت مىخورند و اين نيست جز به خاطر نعمتى كه از دستش رفته و يا تنگدستى كه گريبان او را گرفته ! دنيا سراى پند و عبرت گرفتن است ؛ زيرا همين كه انسان مىخواهد به آرزويش دست يابد مرگش فرا رسيده او را مىربايد ، نه ديگر آرزو فراچنگ مىآيد و نه آرزومند از چنگ مرگ رهايى مىيابد . سبحان الله ! شادى دنيا چه فريبنده و سيراب كردنش چه تشنه ساز و سايهء آن چه گرم و سوزنده است ! گويا آنچه بوده هرگز نبوده و گويا آنچه بودنى است بوده و گذشته . به راستى ، فقط خانهء آخرت خانهء اقامت و منزل پايندگى و جايگاه بهشت و دوزخ است . اولياء الله با شكيبايى به پاداش دست يابند و با عمل كردن به آرزوى خود رسند 128 - از محبوبترين راههاى منتهى به خدا ، نوشيدن دو جرعه است : يكى جرعهء خشمى كه با بردبارىاش فرو خورى و ديگرى جرعهء غصه اى كه با شكيبايىاش در خورى . و از محبوبترين راههاى منتهى به خدا ، ريختن دو قطره است : يكى قطرهء اشكى در دل شب و ديگرى قطرهء خونى در راه خدا . و از محبوبترين گامها به سوى خدا ، دو گام است : يكى گام برداشتن مرد مسلمانى كه به وسيلهء آن صف مجاهدان راه خدا را محكم سازد و ديگرى گامى است كه براى صلهء رحم بر مىدارد و اين گام از گام اول بهتر و برتر است .

377