و اما نشانهء شخص خاشع چهار چيز است : ناظر دانستن خدا در نهان و عيان ، انجام كارهاى نيك ، انديشه در بارهء حسابرسى روز قيامت و مناجات با خدا .
و اما نشانهء شخص صالح چهار چيز است : دلش را پاك سازى كند ، كردارش را بازسازى نمايد ، كسب و درآمدش را بهسازى كند و همه كارهايش را اصلاح نمايد .
و اما نشانهء شخص خيرخواه چهار چيز است : به حقّ داورى كند ، از خود به ديگران حقّ دهد ، براى مردم همان پسندد كه براى خود مىپسندد و به حقّ هيچ كس دست درازى نكند .
و اما نشانهء شخص با يقين شش چيز است : به حقّانيّت خدا يقين پيدا كرده و لذا به او ايمان آورده است ، يقين نموده كه مرگ حقّ است و لذا از آن پروا مىكند ، باور دارد كه رستاخيز حقّ است و از اين رو از رسوايى [ در آن روز ] مىترسد ، يقين دارد كه بهشت حقّ است و از اين رو شيفتهء آن است ، باور دارد كه دوزخ حقّ است و لذا براى نجات از آن مىكوشد و يقين پيدا كرده كه حسابرسى روز قيامت حقّ است و از اين رو از خود حساب مىكشد .
و اما نشانهء شخص مخلص چهار چيز است : داراى قلب سليم است ، از اعضا و جوارحش گناهى صادر نمىشود ، همهء تلاش و كوشش خود را در امور خير به كار مىگيرد و آزارش به كسى نمىرسد .
و اما نشانهء شخص زاهد ده چيز است : به حرامها بىرغبت است ، نفس خود را مهار مىكند ، واجبات پروردگارش را بر پاى مىدارد ، اگر مملوك است به خوبى فرمان مىبرد و اگر مالك است به نيكويى فرمان مىراند ، نژادپرست و متعصّب نمىباشد ، كينه كسى را به دل نمىگيرد ، در حقّ كسى كه به او بدى كرده خوبى نمايد ، آن كس كه به او زيان رسانده به وى سود رساند ، از آن كس كه بر او ستم روا داشته درگذرد و در اداى حقّ الهى فروتنى نمايد .
و اما نشانهء نيكوكار ده چيز است : به خاطر خدا دوست مىدارد ، به خاطر خدا دشمن مىدارد ، ملاك مصاحبت و همدم بودنش خداست ، معيار مفارقت و جدايىاش خداست ، به خاطر خدا خشم كند ، به خاطر خدا خشنود شود ، براى خدا كار كند ، خداجويى نمايد ، براى خدا خشوع مىكند در حالى كه از او بيمناك و هراسناك است و حال پاكيزگى و پاكدلى و شرمسازى و هشيارى دارد ، محض رضاى خدا احسان مىكند .

37