9 - ترس همراه نوميدى است و شرم موجب بىبهرگى است و حكمت گمشدهء مؤمن است كه بايد در طلب آن باشد گرچه در دست افراد بد باشد 10 - اگر حاملان علم ، دانش را درست حمل كنند ، خدا و فرشتگان و مردمان فرمانبردار الهى ، آنان را دوست دارند ؛ ولى آنان براى دست يافتن به دنيا آن را به دوش كشيدند و خدا آنان را دشمن گرفت و نزد مردم خوار شدند 11 - برترين عبادت ، صبر و خاموشى و انتظار فرج است 12 - همانا بدبختىها را سرانجامى است كه بايد سپرى شود پس اگر بر سر يكى از شما سايه انداخت بايد بدان سر فرود آرد و شكيبايى پيشه سازد تا بگذرد ؛ زيرا چاره جويى به هنگام روى آوردن بدبختىها ، سبب فزونى وخامت آنها گردد 13 - أمير المؤمنين عليه السّلام به مالك اشتر ، فرمود : اى مالك ! اين سخن را از من بشنو و به خاطر بسپار . اى مالك ، جوانمردى آن كس كه يقينش آسيبپذير است ، كم ارزش است . و هر كه طمع به خود راه دهد خويشتن را خوار گرداند . و هر كه سختى حال [ مشكلات زندگى ] خود را به ديگران بازگو نمايد تن به ذلَّت داده است . هر كه ديگران را از راز خود آگاه ساخته ، خود را نزد خويشتن پست نموده است .
هر كه اختيار خود را به دست زبانش بسپارد خود را هلاك ساخته است . حرص شديد كشتارگر قدر و مقام است . هر كه به كارهاى گوناگون پردازد از همه آنها محروم مىماند . تنگ نظرى ، ننگ است و ترس ، نقص است . پارسايى ، سپر [ نگهدارنده ] است . سپاسگزارى ، ثروت است . شكيبايى ، دليرى است . بىچيز ، در ديار خود نيز غريب است . تنگدستى ، زبان تيز هوش را از كار بيندازد تا جايى كه از آوردن برهان باز ماند . بهترين همنشين خشنودى است . ادب ، لباسهايى بود نو و چشمنواز . پايهء مرد ، به خرد اوست و سينهء خردمند گنجينهء راز اوست . پايدارى ، دور انديشى است . انديشه ، آينهء صاف و روشنى است . بردبارى ، سرشتى است ارزشمند . صدقه ، دارويى است شفابخش . اعمال بندگان در اين جهان ، مقابل چشم آنها خواهد بود در آن جهان .
عبرت گرفتن ، هشداردهنده اى است شايسته . گشاده رويى ، دام دوستى است 14 - شكيبايى نسبت به ايمان چون سر است نسبت به تن ؛ پس هر كه شكيبايى ندارد ، ايمان ندارد .

341