سخنان كوتاهى كه از أمير المؤمنين على عليه السّلام روايت شده است 1 - از گنجهاى بهشت است : نيكى كردن ، پنهانكارى در اعمال نيك ، شكيبايى بر بلاهاى سخت و عدم اظهار گرفتاريها و مشكلات 2 - خوش اخلاقى بهترين همنشين است و سرآغاز دفتر مؤمن ، خوش اخلاقى اوست 3 - زاهد به دنيا كسى است كه در مقابل حرام ، شكيبايى خود را از دست ننهد و حلال ، او را از شكرگزارى غافل نسازد 4 - أمير المؤمنين على عليه السّلام به عبد الله بن عباس نوشت :
امّا بعد ، به راستى ، گاه آدمى را دست يافتن به چيزى كه براى او مقدّر بوده ، شادمان مىسازد و گاه از دست دادن چيزى كه دست يافتن به آن برايش مقدّر نبوده است ، غمگين مىكند ؛ پس بايد شادمانى تو به چيزى باشد كه براى آخرتت به دست آورده اى و اندوهت به چيزى باشد كه از آخرتت از دست داده اى . هر چه از دنيا به دستآورى فراوان شادى مكن و بر آنچه از دنيايت از دست مىدهى ، تأسف و افسوس مخور ؛ بايد همهء توجّه تو منحصر به كارهاى پس از مرگ باشد 5 - أمير المؤمنين على عليه السّلام در نكوهش دنيا فرمود : آغازش رنج بردن است و پايانش مردن . در حلال آن حساب است و در حرام آن عقاب . هر كه در آن تندرست است آسوده و هر كه بيمار است پشيمان . هر كه در آن بىنياز شود در فتنه و بلا افتد و هر كه نيازمند گردد به غم و اندوه گرفتار آيد . هر كه براى به جنگ آوردنش بكوشد به آن دست نيابد و هر كه از به دست آوردن آن باز ايستد ، دنيا خود به او روى نهد . هر كه به ديدهء تمنّا در آن نگرد ، ديدگانش را كور گرداند و هر كه به ديدهء عبرت به آن نگرد ، از بينش و بصيرت برخوردارش نمايد 6 - دوستت را به اندازه دوست بدار ، مبادا كه روزى دشمنت شود و دشمنت را به اندازه دشمنى كن كه بسا روزى دوستت گردد !
7 - هيچ بىنيازى چون عقل نيست و هيچ فقرى بدتر از جهل نيست 8 - ارزش هر كس چيزى است كه نيكويش مىداند .

339