اى كميل ! [ عترت پيامبر ] خاندانى هستند كه از يك ديگرند و خدا شنوا و داناست .
اى كميل ! [ مطالب و مسائل را ] جز از ما از كسى ديگر مگير تا از ما به شمار آيى .
اى كميل ! هيچ حركتى نيست مگر آن كه تو به شناخت آن نيازمندى .
اى كميل ! چون غذا صرف كنى نام خدا را بر زبان بيار كه با نام او هيچ دردى زيان نرساند و در نام او درمان هر بدى و آفتى است .
اى كميل ! « هم خوراك » براى خود دعوت كن و بخل مورز ؛ زيرا هرگز تو چيزى به كسى روزى ندهى و خدا به اين كار [ بدون تلاش ] تو ثواب شايان ارزانى نمايد ؛ [ پس با هم خوراك خود ] خوش رفتار باش و [ بر سر سفره ] جاى مناسب و راحت در اختيارش گذار و به خدمتكار خود بدگمان مباش .
اى كميل ! هنگام صرف غذا ، خوردنت را آن قدر طول ده تا هم غذاى تو سير شود و ديگرى نيز از آن روزى بهره مند گردد .
اى كميل ! چون خوردن غذا را به انجام رساندى ، خدا را بر آنچه به تو روزى ارزانى داشته سپاس گوى و اين سپاسگويى را با صداى بلند انجام ده تا ديگرى هم سپاس گويد و به اين طريق پاداش تو افزون گردد .
اى كميل ! معده خود را از غذا پر و سنگين مساز و جايى هم براى آب بگذار و ميدانى نيز به باد بده [ تا تنفّس خوبى انجام گيرد ] و تا تو را اشتهايى است دست از خوردن بكش كه اگر چنين كنى غذا بر تو گوارا گردد ؛ پس همانا تندرستى در سايهء كم خورى و كم نوشى به دست آيد .
اى كميل ! بركت در مال كسى است كه زكات پردازد و مؤمنان را يارى نمايد و با خويشاوندان ارتباط برقرار سازد .
اى كميل ! به خويشاوند مؤمنت بيش از ديگر مؤمنان عطا نما و نسبت به آنان مهربانتر باش و بيشتر توجّه كن و به مستمندان صدقه ده .
اى كميل ! آن كه دست نياز به سويت گشاد محرومش مساز هر چند به نيم حبّهء انگور يا خرما باشد ؛ زيرا صدقه نزد خدا رشد و نموّ مىنمايد .

285