زارى و فروتنى به درگاه الهى ، نگهداشت پيوند خويشاوندى ، ترس از روز قيامت ، بخشش به محتاج درخواستكننده ، گرامى داشت ناتوانان ، آموختن قرآن و عمل به آن ، راستگويى ، وفادارى به عهد و پيمان ، باز پس دادن امانتى كه به شما اطمينان كرده و به دستتان سپرده‌اند . شيفتهء پاداش خدا باشيد و از عذاب او بترسيد و در راه خدا با مال و جان خود جهاد كنيد ؛ پس تا در اين جهانايد ، از آن چندان توشه برگيريد كه خويشتن را [ فرداى قيامت ] اداره نماييد . كار خوب انجام دهيد تا خوبى ببينيد در روز قيامت كه هر كس كار خوبى از پيش فرستاده به آن مىرسد . من سخن خود را مىگويم و از خدا براى خود و شما آمرزش مىجويم .
از سخنان حكمت آميز أمير المؤمنين على عليه السّلام و تشويق و بيم و پند دادن ايشان اما بعد ؛ همانا [ اهل ] نيرنگ و فريب در دوزخاند ؛ پس از خدا بترسيد و از حملهء پرقدرت او بر حذر باشيد . به راستى ، خدا پس از آن كه بر بندگانش اتمام حجّت كرده و بيمشان داده ، ديگر از آنان نمىپسندد كه نفهميده خود را از درگاه الهى طرد نمايند و اندك اندك به هلاكت نزديك شوند و غافلگير گردند ؛ از اين رو ، بنده به كوشش بيهوده دچار شود تا آنجا كه وفاى به عهد [ با خدا ] را از ياد ببرد و به خيال خود بپندارد كه اين كوششها خوب بوده و پيوسته در پندار و اميد و بىاطلاعى از خبرى كه به او رسيده به سر مىبرد و بر كار خود گره‌ها مىزند و با همه كوشش ، خود را به هلاكت مىاندازد و چند صباحى كه خداوند مهلتش داده سوء استفاده مىنمايد و با غفلتزدگان همنشين و همدل مىشود و با گناهكاران شب را به روز مىرساند . و [ به پندار خود ] در راه اطاعت خدا ، با مؤمنان مىستيزد و خلافكارىهاى خوشگذرانها را تحسين مىكند ، اينان مردمى هستند كه دلهاشان لبريز از شبهه است و به دروغ بر ديگران بزرگى مىكنند و به حقوقشان تجاوز مىنمايند و پندارند كه اين كارها سبب تقرّب به خداست ؟ ! و اين از آن روست كه تسليم خواهشهاى نفسانى شده‌اند و سخن حكيمان را تغيير داده‌اند و از روى نادانى و كور دلى دست به تحريف آنها زده‌اند و در سايهء اين كارها مىخواهند به آوازه و خودنمايى دست يابند در حالى كه هيچ راه هدفدار و نشانه‌هاى راه گشا و علامت روشن

255