شيوهء برخورد تو با دشمنت چنان باشد كه از برخورد ما با امثال آن دشمنان مشاهده كرده اى و به طور مداوم گزارش مكتوب هر پيشامدى را به ما ارسال كن ، اين فرمان كلَّى است و براى رفع مشكلات از خداوند ياورى خواسته شود .
آنگاه در قضاوت ميان مردم با نيّت خوب نظر كن ؛ زيرا قضاوت در گرفتن حقّ مظلوم از ظالم و ستاندن حقّ ضعيف از قوى و اجراى حدود الهى بر اساس سنّت و طبق برنامهء آنهاست كه وسيلهء اصلاح بندگان خدا و شهرهاى اوست ؛ پس براى قضاوت در ميان مردم ، يكى از افراد رعيّت خود را برگزين كه در نظر تو برتر از ديگران و زبده ترين آنان در علم و حلم و خويشتن دارى و گشاده دستى است . از آن مردان كه كارها بر او دشوار نمىآيد و از عهدهء قضاوت برمىآيد . برخورد مخالفان با يك ديگر او را از كوره به در نبرد و اگر مرتكب لغزشى شد بر آن پافشارى نكند و چون حقيقت را شناخت در بازگشت به آن درنگ ننمايد و نفس وى به طمع متمايل نگردد و به اندك فهم در رسيدن عمق حقيقت اكتفا نكند ؛ قاضى بايد در شناسايى شبهه‌ها آگاه تر و در به كار گيرى دليل و برهان تواناتر و در تحمّل مراجعه صاحبان دعوا از ديگران پرحوصله تر و در كشف حقيقت ، از همه شكيباتر و هنگام روشن شدن حكم در صدور آن قاطعتر باشد . آن كس كه چربزبانى و ستايش فراوان وى را به خودبينى نكشاند و گزافه گويى ديگران ، به يكى از دو طرف دعوا متمايلش نسازند و تحت تأثير تبليغ قرار نگيرد ؛ پس لازم است مسند قضاوت را به دست چنين كسانى بسپارى و البته چنين كسان كمياب و اندكاند ؛ پس قضاوت قاضى را هر چه بيشتر مورد بررسى قرار ده و در بذل مال به او [ و افزايش حقوق او ] ، دست گشاده دار تا گرفتاريش برطرف شود چندان كه نيازش به مردم كم افتد و او را در نزد خود چنان منزلتى ده كه نزديكانت در بارهء او جرات طمع نداشته باشند تا به پشت گرمى تو خود را از تهديد و توطئه آنان ايمن داند . در محضر خويش از او تجليل كن و نزديك خويش بنشان و قضاوتش را تأييد كن و حكمش را تنفيذ نما و پشتيبانش باش و همكاران او را از همگنان برگزيدهء او ، از فقيهان و پارسايان و خيرخواهان [ دين ] خدا و بندگانش ، كه مورد نظر و پسند تو هستند ، قرار ده تا در آنچه مورد شبهه او باشد با آنان گفتگو كند و در آنچه نمىداند از علم و دانش آنها بهره مند شود و آنان گواهان قضاوت او ميان مردم باشند ، ان شاء الله .

223